Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 121 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 3396 - Esas Yıl 2016
MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyet, beraat, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Sanık ... hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet etmek suçu nedeniyle verilen hükmün yapılan temyiz incelemesinde: Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi gereğince itiraz yasa yolu açık bulunduğundan itiraz merciince karar verilmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 2) Sanıklar ... ve ... hakkında verilen beraat hükümlerinin yapılan temyiz incelemesinde: Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 3) Sanıklar ... ve ... hakkında katılanı kasten yaralama suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükümlerinin yapılan temyiz incelemesinde: İstanbul Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen 06.06.2012 tarihli raporda, katılanda tespit edilen kemik kırığının hayat fonksiyonlarını orta (2) derecede etkileyecek nitelikte olduğunun bildirilmesine göre, mahkemece 5237 sayılı TCK'nin 87/3. maddesi uyarınca artırım yapılırken, kırığın hayat fonksiyonlarını etkileme derecesi dikkate alındığında artırım oranının dörtte bir olarak takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığından ve 5237 sayılı TCK'nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesi ihlal edilmediğinden sanık ... hakkında kurulan hükümle ilgili tebliğnamede yer alan bu husustaki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir. Sanıklardan ...'ün trafikte alkollü olarak araç kullandığı, yol verme meselesi nedeniyle katılanla aralarında çıkan tartışmada sanık ...'ın üzerinde taşıdığı ruhsatsız tabanca ile katılanı kasten yaraladığı, diğer sanık ...'de katılana karşı basit kasten yaralama eyleminde bulunduğu olayda sanıklar lehine 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektirir bir neden bulunmadığından, mahkemenin yapmış olduğu uygulamada bir isabetsizlik görülmediğinden bu husus her iki sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden bozma nedeni yapılmamıştır. Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi hususu infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden her iki hüküm yönünden bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıkların temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 16.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.