Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10924 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 31828 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Şikayetçi ... vekilinin, sanıklar hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Şikayetçi ...'nın beyanının tespit edildiği 08/12/2010 tarihli celsede “sanıklardan şikayetçi olduğunu, davaya müdahil olmak istemediğini” beyan etmesine göre, katılan sıfatı bulunmayan şikayetçi vekilinin 5271 sayılı CMK'nin 242/1 ve 260/1 maddeleri gereğince temyiz yetkisi bulunmadığından, temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca isteme uygun REDDİNE, 2) Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak; a) Sanığın suçunu inkar ettiğinden söz edilerek yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile TCK'nin 62. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi, b) 5237 sayılı TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK'nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK'nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılabileceği gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 26/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.