Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1073 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 6191 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜMLER : Açıklanması geri bırakılan hükümlerin açıklanmasına dair Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1)Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme,hakaret ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Sanık hakkında hakaret suçundan 5237 sayılı TCK'nin 125/3-a,43 maddeleri uyarınca belirlenen 1 yıl 3 ay hapis cezasından 5237 sayılı TCK'nin 62.maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken sonuç cezanın 1 yıl 15 gün hapis yerine 12 ay 15 gün hapis olarak eksik hesaplanması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Sanık hakkında, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına karar verilirken, 5237 sayılı TCK'nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiği gözetilmemiş ise de, bu husus Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile oluşan yeni hukuki durum da gözetilerek infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Yap??lan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 2)Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; a)Mağdur .......'in, hayat fonksiyonlarını hafif (1.) derecede etkileyecek kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanması karşısında, 5237 sayılı TCK'nin 87/3. maddesinin 19.12.2006 tarih ve 5560 sayılı Yasa'nın 4. maddesi ile yapılan değişikliğe kadar müstakil fıkra olduğu da dikkate alınarak, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi gereğince, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve eylemine uyan 5560 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikten önceki 5237 sayılı TCK'nin 87/3. maddesi ile hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK'nin 86/1, 86/3-a ve 87/3. maddeleri kararın gerekçe bölümünde eyleme uygulanıp elde edilecek sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle lehe olan yasanın belirlenmesi ve sanık hakkında 5560 sayılı Kanunun değişikliğinden önceki TCK'nin 87/3. maddesinin lehe olduğunun gözetilmesi gerekirken, denetime olanak vermeyecek şekilde değişiklikten sonraki kanun maddeleri ile hüküm kurulması, b)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 08/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.