Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 1003 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 6141 - Esas Yıl 2016
MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiHÜKÜM : Mahkumiyetine dairMahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;Gereği görüşülüp düşünüldü;Sanık hakkında müşteki ....’i yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin 08.01.2016 tarihli ek karar ile reddine karar verilerek usulüne uygun olarak sanığa tebliğ edilmesine karşın ek karara yönelik bir temyizin bulunmadığı anlaşılmakla bu hüküm temyiz incelemesi kapsamı dışında bırakılmıştır.Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;1) Sanığın aşamalarda borçlu bulunduğu müştekiler ile bu durumu konuşurken eşine yönelik küfürlerde bulunulması üzerine atılı kasten yaralama suçunu işlediğini beyan etmesi, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiğinin kesin olarak tespit edilememesi nedeniyle, şüpheli kalan bu halin sanık lehine yorumlanarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 29.maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,2) 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesindeki “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin ihtarına karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.