Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9934 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 8260 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİTaraflar arasında görülen iştirak nafakası davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Y A R G I T A Y K A R A R I Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davada; velayeti davacı annede bulunan 1996 doğumlu ... için 2.000,00 TL, 2002 doğumlu ... için 1.500,00 TL iştirak nafakasının davalıdan tahsiline karar verilmesi talep edilmiş; mahkemece; davanın kısmen kabulü cihetine gidilerek; ... için aylık 1.000,00 TL; ... için aylık 900,00 TL iştirak nafakasının davalı babadan tahsili ile nafakaların her yıl ÜFE oranında artırılmasına karar verilmiştir. Hükmü davalı vekili; takdir edilen nafaka miktarlarının yüksek olduğu gerekçesi ile temyiz etmiş, davalı vekili temyize cevap dilekçesinde; nafaka miktarlarının artırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.Dava; iştirak nafakası istemine ilişkindir. Türk Medeni Kanunu'nun 182/2 maddesi gereğince; velayet kendisine tevdi edilmeyen taraf ekonomik imkanları ölçüsünde müşterek çocuğunun giderlerine katılmakla yükümlüdür. İştirak nafakası takdir edilirken; çocuğun yaşı, ihtiyaçları, okul seviyesi, sosyal çevreye göre yaşam seviyesi, velayet tevdi edilen tarafın ekonomik durumu ile nafaka yükümlüsünün mali gücü birlikte değerlendirilip, hakkaniyete uygun karar verilmelidir. Dosya içeriğinden; tarafların 19.09.2011 tarihli ilam ile anlaşmalı olarak boşandıkları, tarafların müşterek 2 çocuğunun velayetinin davacı anneye verilerek; talep olmadığı için iştirak nafakası takdirine yer olmadığına karar verildiği; eldeki davanın 04.07.2012 günü açıldığı, davacı annenin memur olduğu, aylık 2.148,00 TL maaş aldığı, 100,00 TL kira ödediği, davalı babanın;.... Sanayi Şubesi'nde müdür olarak çalıştığı, 2012 yılı Temmuz ayına ait maaşının 3.110,00 TL olduğu; maaşı dışında belirli zamanlarda ikramiye ve jestiyon da aldığı, müşterek çocuk ...'nin 16 yaşında olup, Anadolu Lisesi 3. sınıf öğrencisi olduğu, ....ın 10 yaşında olup, ilköğretim öğrencisi olduğu anlaşılmıştır. Hal böyle olunca; tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, çocukların yaşları ve ihtiyaç durumlarına, özellikle davacı annenin de çalıştığı ve çocukların bakım ve eğitim masraflarına katılma yükümlülüğünün bulunduğu gözetildiğinde; çocukların yaşına ve ihtiyaç durumuna göre takdir edilen iştirak nafakası miktarı fazla bulunmuş, bu husus hakkaniyet ilkesine aykırı görülmüş, bu sebeple hükmün bozulmasına karar verilmiştir. O halde mahkemece yapılacak iş; çocukların yaşı, eğitim durumları, ihtiyaçları, davacı çalışan anne ile nafaka yükümlüsü babanın ekonomik durumu gözetilerek, TMK'nın 4. maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun nafakaya hükmetmek olmalıdır. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 11.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.