MAHKEMESİ : DİKİLİ ASLİYE HUKUK(AİLE) MAHKEMESİTARİHİ : 15/03/2012NUMARASI : 2011/79-2012/115Taraflar arasındaki ziynet eşyasının iadesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı, dava dilekçesi ile; davalı Hande ile boşandıklarını,düğünde takılan tüm altınları davalı Hande'nin annesi diğer davalı Zelgüzel'in saklamak amacı ile aldığını,geri vermediğini; geleneklerine göre, nişanda takılan altınların kadına ,düğünde takılan altınların erkeğe ait olduğunu; fazlaya ilişkin hakların saklı olduğunu ileri sürerek; düğünde takılan altınların aynen iadesine mümkün değil ise bedeli olan 8.000.00.- TL nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalılar vekili, cevap dilekçesi; ile davanın reddini istemiştir.Mahkemece; düğün sırasında takılan ziynet eşyalarının kadına bağışlanmış sayılacağı, bağışlanan eşyaların geri istenmesinin ancak, bağıştan dönme nedenlerinden birinin bulunmasıyla mümkün olduğu gerekçesi ile; davanın reddine karar verilmiş, hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.Davacının, ziynet eşyalarının iadesine ilişkin isteği, bağışlamanın geri alınması (bağıştan rücu) niteliğinde olup, Borçlar Kanununa dayanmaktadır. (818 Sayılı Borçlar Kanunu md. 244, Türk Borçlar Kanunu md. 295) Aile Mahkemeleri, Türk Medeni Kanununun üçüncü kısmı hariç ikinci kitabında (md. 118-395) yer alan “aile hukukundan" doğan dava ve işlerde görevlidir (4787 s. K. m. 4). Bağışlamanın geri alınmasına ilişkin davalarda genel mahkemeler görevlidir. Göreve ilişkin kurallar kamu düzenine ilişkin olup, yargılamanın her aşamasından mahkemece re'sen gözetilir.Görev konusu kazanılmış hak da oluşturmaz . Bu hukuki durum karşısında,mahkemece Aile Mahkemesi sıfatı ile yargılama yapılarak , işin esasının incelenmesi doğru bulunmamıştır.Bozma nedenine göre, diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 01.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.