MAHKEMESİ : ESKİŞEHİR 2. AİLE MAHKEMESİTARİHİ : 05/11/2013NUMARASI : 2011/151-2013/737Taraflar arasındaki aile başkanın kusuruz sorumluluğu davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın görevsizlik yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacılar vekili dava dilekçesinde; müvekkillerinin müşterek çocuğu Münevver'in kısıtlı olduğunu, 09/10/2009 tarihinde davalıların velayeti altında bulunan R.. A..'ın cinsel saldırısına uğradığını, hukukumuzda ailelerin velayeti altında bulunan çocukların karıştıkları suç fiilleri sebebiyle bu suçtan zarar görenlere karşı tazminat sorumluluğunun bulunduğunu kabul edildiğini, bu nedenle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000 TL maddi, 50.000 TL manevi tazminatın davalılardan birlikte tahsiline karar verilmesini dava ve talep etmiştir.Davalılar vekili cevap dilekçesinde; Münevver'in kendi rızası ile davalılar Vahide ve basri'nin müşterek çocukları olan davalı R.. A.. ile birlikte kaçtığını, cebir ve şiddet kullanılmasının söz konusu olmadığını, davacı asillerin de kısıtlıyı bakıp gözetme sorumluluklarını usulen yerine getirmediklerini, talep edilen maddi ve manevi tazminat miktarının fahiş olduğunu belirleterek açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece; haksız fiili işleyen küçüğün anne ve babasına karşı dava açılmasının doğrudan TMK.nun 369 maddesine dayandırılmasının mümkün olmadığı, dava dilekçesindeki anlatımdan davanın haksız fiil sorumluluğuna dayandırıldığı gerekçe gösterilerek görevsizlik kararı verilmiş, hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dava konusu uyuşmazlık , davalılar Basri ve Vahide'nin olay tarihinde reşit olmayan çocukları davalı Ramazan'ın davacı Münevver'e karşı cinsel saldırıda bulunduğu iddiasından kaynaklanan tazminat talebine ilişkindir.Açılan bu dava, 4721 sayılı yasanın 369.maddesi kapsamında olup aile başkanının sorumluluğu esasına dayanmaktadır.4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş ve Yargılama Usullerine Dair Kanun’un 4/1. maddesi; 4721 sayılı Medeni Kanun’un İkinci Kitabı’ndan Üçüncü Kısım hariç olmak üzere (TMK.md.118-395, 5133 sayılı Kanun md.2-3) kaynaklanan bütün davaların Aile Mahkemesi’nde bakılacağını hükme bağlamıştır.Uyuşmazlığın Aile Mahkemesi’nde çözümlenmesi gerekir.O halde, somut olay itibariyle TMK’nun 369. maddesinin uygulanması söz konusu olacağından davanın Aile Mahkemesi’nde görülmesi gerekirken, mahkemece yasal düzenlemeyi göz ardı ederek görevsizlik kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 01.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.