MAHKEMESİ : ÜNYE 2. ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİTARİHİ : 30/09/2014NUMARASI : 2013/640-2014/426Taraflar arasındaki tedbir nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavada, ayrı yaşamda haklılık iddiasına dayalı olarak; davacı eş için aylık 2000 TL tedbir nafakası istenilmiştir.Davalı vekili davanın reddini talep etmiştir.Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile davacı eş için dava tarihinden itibaren aylık 400 TL tedbir nafakasına hükmedilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde görülmeyerek reddedilmiştir. Davacının temyiz itirazlarına gelince; TMK.nun 197.maddesi uyarınca, ayrı yaşamda haklı olan eş diğerinden tedbir nafakası talebinde bulunabilir. Tedbir nafakasının niteliği ve yasal düzenleme gereği karı-koca birliğin giderlerine gücü oranında katılmak zorundadır. (TMK.md.186/son).Dosyada taraflar hakkında yapılan ekonomik sosyal durum araştırmasında; davacının ev hanımı olduğu,çalışmadığı,300 TL kira ödediği tespit edilmiş, davalının ise beyanına göre 1.200 TL emekli maaşı aldığı ayrıca yurtdışından da 1.200 Euro emekli maaşı aldığı,tapu kayıtlarına göre davalıya ait Ordu ili Korgan ilçesinde 12 adet taşınmaz bulunduğu tespit edilmiştir. Nafaka takdirinde, davacının istemin tedbir nafakası olması ve eşlerin birlikte yaşarken sürdürdükleri hayat seviyesinin ayrı yaşama halinde de korunması gerektiği düşünüldüğünde, tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumları, nafakanın niteliği ve özellikle davalının tesbit edilen mevcut gelir durumuna göre mahkemece takdir edilen nafaka miktarı az olup, Türk Medeni Kanunu'nun 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesine uygun bulunmamıştır. SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 01.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.