MAHKEMESİ : BEYKOZ 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 13/05/2014NUMARASI : 2012/497-2014/274Taraflar arasındaki alacak (sebepsiz zenginleşme) davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacılar vekili ve davalı İ.. Ç.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacılar vekili dava dilekçesinde; davacıların babası H.. A..'ın 10.02.2012 tarihinde vefat ettiğini, geride mirasçıları olarak davacılar ve davalılar İ.. C.., H.. Ö.., G.. A.., S.. M.., T.. U..'ın kaldığını, davacıların iki kardeş olarak müşterek malik oldukları İstanbul ili, ..., ..., ... cad.de bulunan ... İş merkezinde bulunan kat: .. deki gayrımenkulün kira gelirlerini muris babalarının talebi üzerine geri ödenmek kaydıyla düzenli şekilde bir süre için muris H.. A..'ın banka hesabına ... Bankası ... şubesinden yatırılmasını sağladıklarını, bu nedenle murisin terekesinin davacılara borçlu olduğunu belirterek 66.745 TL ana para ve 29.036 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 95.781 TL'nin ana paraya işleyecek yasal faizi ile davalılardan tahsilini dava ve talep etmiştir.Davalı İ.. C.. vekili cevap dilekçesinde; davacıların iddialarının doğru olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.Davalı tereke temsilcisi cevap dilekçesinde;davanın BK'nun 126. maddesi uyarınca zamanaşımına uğradığından davanın reddini talep etmiştir.Mahkemece; zamanaşımından davanın reddine karar verilmiş, hüküm, davacılar vekili ve davalı İ.. C.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacılar vekilinin tüm, davalı İ.. C.. vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir../..Ancak, mahkemece davanın zamanaşımından reddine karar verilmiş olmakla, davalı İ.. C.. vekili lehine Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken maktu vekalet ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiştir.Ne var ki, bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden; temyiz olunan hükmün kanuna uymayan bölümü hakkında yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığı taktirde HUMK. 438/7. maddesi gereğince, bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 3.bendinde yer alan "...davalılar için 1.500,00'er TL ücreti vekaletin davacılardan müştereken ve müteselsilen..." ifadesi çıkartılarak yerine “...davalı İ.. C.. için 5.031,24 TL, davalı H.. Ö.. için 1.500 TL vekalet ücretinin davacılardan...” ifadesinin yazılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 26.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.