MAHKEMESİ : İSTANBUL 20. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 05/11/2013NUMARASI : 2010/397-2013/406Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili dilekçesinde; dava dışı G.. K.. İ..S..i T.. AŞ. tarafından yapılarak işletmeye açılan ve işletme, bakım, onarım hakları İSKİ tarafından bu şirkete verilen Z...k.. Ö..A.. Tesisinin, 01.05.2010 tarihinden itibaren işletilmesi, yararlanma bedelinin tahsili ve geçmiş dönemlere ait alacaklarının tahsili haklarının müvekkili şirkete devredildiğini, davalı sitede bulunan 30 adet villanın sözkonusu tesisten yararlandığını, ancak davacı şirket tarafından talep edilen yararlanma bedelinin davalı site yönetimi tarafından ödenmediğini ileri sürerek; fazlaya ilişkin hak saklı kalmak üzere, şimdilik 16.992 TL nin ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacı şirket ile aralarında hiç bir şekilde akdi ve hukuki bir ilişki olmadığını, arıtma tesisinden yararlanmadıklarını, site sakinlerinin İSKİ faturaları marifetiyle atık su bedelini İSKİ ye abonelik çerçevesinde ödediklerini, hem su hem de atık su konusunda site sakinlerinin muhatabının İSKİ olduğunu savunarak, davanın reddini dilemiştir.Mahkemece; “...arıtma tesisinin işletme, bakım ve oranım haklarının dava dışı G.. K.. İ.. S..ve AŞ. ne İSKİ tarafından verilmiş bir yetki olmadığı, bu şirketin binalarını imar mevzuatına uygun hale getirebilmek için vermiş olduğu taahhüdün gereği olarak söz konusu işlemleri yaptığı, dava dışı Garanti Koza İnşaat Sanayi ve Ticaret AŞ. nin vermiş olduğu taahhütnamede, ancak kat mülkiyeti kanunu çerçevesinde yeni bir yönetim kurulması durumunda, iş bu yeni yönetimin idareye vereceği taahhüt ile sorumluluktan kurtulacağının hüküm altına alındığını, ortada kat mülkiyeti kanunu çerçevesince kurulmuş yeni bir yönetim olmadan arıtma tesisinin K.. A.. firmasına devir edilmiş olmasının verilen taahhüde aykırılık oluşturduğu, bu durumda davacı şirketin sebepsiz zenginleşme hükümlerine dayanarak davalıdan arıtma tesisinden yararlanma bedelinin tahsilini talep edemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dava; davacı şirketin işletmekte olduğu Z.... e.. a..tesisinden davalı site sakinlerinin yararlandığı iddiasıyla, 2010 yılına ait 16.992,00.TL tutarındaki yararlanma bedelinin davalı site yönetiminden tahsili istemine ilişkindir.Dosyadaki bilgi ve belgelerden, davacı şirket ile davalı site yönetimi arasında bir sözleşme ilişkisinin bulunmadığı anlaşılmaktadır. Bu durumda, davalı site yönetiminin davada davalı sıfatı (pasif husumet ehliyeti) bulunmamaktadır. Diğer bir anlatımla, vekaletsiz iş görmeden kaynaklanmakta olan dava, hizmetten yararlandığı ileri sürülen kat maliklerine karşı açılmalıdır.Bu durumda, mahkemece; davanın pasif husumet yokluğu nedeniyle usulden reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme sonucu işin esasına girilerek yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmiş olması doğru değildir.SONUÇ: HUMK. nun 438/9 maddesi uyarınca, sonucu itibariyle davanın reddine karar verilmesi doğru olduğundan, gerekçenin yukarıda açıklandığı şekliyle değiştirilmesi suretiyle hükmün ONANMASINA, 19.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.