MAHKEMESİ : BEYKOZ AİLE MAHKEMESİTARİHİ : 22/08/2014NUMARASI : 2013/1194-2014/819Taraflar arasındaki yoksulluk nafakasının artırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili dava dilekçesinde; taraflar arasında görülen Beykoz Aile Mahkemesinin 2008/897 E.-2010/1407 K.sayılı boşanma ilamı ile davacı kadın için hükmedilen 250,00 TL yoksulluk nafakasının yetersiz olduğunu belirterek 1.000,00 TL'ye yükseltilmesine ve nafakanın her yıl ÜFE oranına göre artırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı duruşmadaki beyanında; aylık gelirinin 1.500,00 TL civarında olduğunu, 2017 yılına kadar kredi borçlarının bulunduğunu, aylık 750,00 TL kira ödediğini savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile, yoksulluk nafakasının karar tarihinden geçerli olmak üzere 450,00 TL artırılarak 700,00 TL’ye çıkartılmasına karar verilmiş, hüküm davalı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.Türk Medeni Kanunu'nun 176/4 maddesi hükmüne göre; tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın artırılmasına karar verilebilir. Bu hüküm gereğince mahkemece iradın arttırılması için ya tarafların mali durumlarının değişmesi ya da hakkaniyetin artırımı gerektirmesi gerekmektedir.Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 07.10.1998 tarih ve 1998/2–656–688 sayılı Kararında da kabul edildiği gibi yeme, giyinme, barınma, sağlık, ulaşım, kültür (eğitim) gibi bireyin maddi varlığını geliştirmek için zorunlu ve gerekli görülen harcamaları karşılayacak düzeyde geliri olmayanları yoksul kabul etmek gerekir.Dosya kapsamına göre, davacı kadının ev hanımı, aylık 504,85 TL yetim aylığı aldığı, babasına ait evde kira ödemeden oturduğu, davalının sosyal ve ekonomik durum araştırmasına göre ise, emekli ve aynı zamanda özel işyerinde çalıştığı, aylık toplam 1.500,00 TL gelirinin bulunduğu, 700,00 TL kira ödediği tespit edilmiştir../..Tarafların sosyal ve ekonomik durumlarına, davacı kadın için hükmedilen en son yoksulluk nafakası miktarına, nafakanın niteliği, ekonomik göstergelerdeki olumsuz değişiklikler ve ÜFE artış oranları dikkate alındığında davacı kadın lehine hükmedilen yoksulluk nafakası miktarının fazla olduğu anlaşılmaktadır.Mahkemece; önceki nafaka takdirinde taraflar arasında oluşan dengeyi koruyucu, hakkaniyete uygun oranda artırım kararı verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesinde hükme bağlanan hakkaniyet ilkesine uygun görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 21.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.