MAHKEMESİ : EMİRDAĞ ASLİYE HUKUK(AİLE) MAHKEMESİTARİHİ : 07/05/2014NUMARASI : 2012/369-2014/274Taraflar arasındaki ziynet ve çeyiz eşyası alacağı davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın çeyiz eşyaları yönünden kabulü, ziynet eşyaları yönünden reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili dilekçesinde; davacı ve davalılardan Nevzat'ın 2002 yılında evlendiklerini, evlenirken çeyiz eşyaları ve ziynetleriyle gittiğini, ev ve çeyiz eşyalarının halen davalıların köydeki evlerinde olduğunu, evlendikten sonra Hollanda'da yaşadıklarını, ziynetlerinin bir bölümünü evlendikten hemen sonra, kalanını ise peyderpey Türkiye'ye izne geldiklerinde tekrar ödeyceklerini söyleyerek müvekkilinden aldıklarını belirterek, dava dilekçesine ekli listede yer alan ziynet, ev eşyası ve beyaz eşyalarının değeri olan 110.525 TL'nin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.Davalılar vekili cevabında; davacının düğünden 1 hafta sonra yurtdışına dönerken ziynetlerinin tümünü, paraları ve taşınabilir eşyalarını yanında götürdüğünü, ziynetlerin davacıdan alındığı iddialarının yersiz olduğunu, bunları babasının banka kasasında tuttuğunu, takacağı zaman alıp kullandığını, kalan eşyalarının Türkiye'deki evde durduğunu ve istediği zaman götürebileceğini, eşyaların bir kısımının vasıf ve miktarının belirtilmediği, davalı kayınpeder ve kayınvalideye husumet yöneltilemeyeceğini ileri sürerek davanın reddini dilemiştir.Mahkemece; ziynet eşyaları yönünden davanın reddine, çeyiz eşyaları yönünden davanın kabulü ile eşyaların aynen iadesine, iade mümkün olmadığı takdirde çeyiz eşyalarının değeri olan 15.115 TL'nin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline hükmedilmiştir.Hükmü, taraf vekilleri temyiz etmektedir.Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bent dışında sair temyiz itirazları yerinde değildir../..Çeyiz ve ziynet eşyaları misli eşyalardan ise de, davacının seçimlik hakkı olup, bu eşyaları aynen isteyebileceği gibi sadece bedelinin tahsilini veya terditli olarak eşyaların mevcut olması halinde aynen, olmaması halinde bedelinin tahsilini de isteyebilirHMK.26.maddesi hüküm gereği hakim tarafların iddia, savunma ve istekleriyle bağlı olup ondan fazlasına yada başka bir şeye hükmedemez.Somut olayda; davacı, dava konusu çeyiz eşyalarının sadece bedelini talep etmiş olmasına karşın, mahkemece bu talebi aşarak hüküm altına aldığı eşyaların aynen iadesine, olmadığı takdirde değerinin tahsiline karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.Bundan ayrı olarak; davacı tarafından dava dilekçesi ekinde ibraz edilen eşya listesi esas alınarak tanzim edilen bilirkişi raporuna davalı tarafından itiraz edilmesi üzerine, CD, video görüntüleri ve fotoğraflara göre çeyiz eşyalarının isim, miktar ve değerini gösterir 05.06.2013 tarihli ek raporu sunulmuş ve davacı taraf bu rapora itiraz etmemiştir. Bu durumda mahkemece itiraz edilmeyen bu rapor esas alınarak karar verilmesi gerekirken, ilk rapor benimsenerek karar verilmesi doğru değildir.Öte yandan kabule göre de, dinleninlen tanık beyanlarına göre, yatak odası mobilyalarının davalı tarafça satın alındığı, uyku seti, düdüklü tencere ve yatak örtüsünün davacı tarafından yurtdışına giderken götürüldüğü halde, bu eşyalar yönünden davacı talebinin kabulüne karar verilmiş, yine tanık beyanlarına göre 3'er adet yün yatak, yorgan ve yastık bulunduğu halde fazlaya hükmedilmesi de doğru değildir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 21.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.