MAHKEMESİ : BAHÇE ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 12/05/2014NUMARASI : 2013/179-2014/102Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili dilekçesinde; 22.09.2010 tarihinde çıkan yangın nedeniyle, davalılardan Ö.. K.. hakkında taksirle orman yangınına neden olmak suçundan sanığın cezalandırılmasına karar verildiğinden idarenin 277.342.33 TL zarara uğradığını belirterek, idare zararının olay tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.Davalılar vekili cevap dilekçesinde; olay tarihinde müvekkillerinin oğulları olan Ö.. F..'un 7. sınıf öğrencisi olduğunu, müvekkillerinin yangında kusuru bulunmadığını savunarak davanın reddini dilemiştir. Mahkemece; tüm dava kapsamı ve 4.Hukuk Dairesinin 22.05.2013 tarih ve 2013/15799 E. - 2013/18112 K. sayılı (emsal) ilamına göre, davalı Ö.. K..'in eylemiyle 18 hektar orman alanının yandığı ve davacı idareyi zarara uğrattığı, ancak davalının olay tarihinde 12 yaşını doldurmamış bir öğrenci olduğu herhangi bir geliri ve mal varlığı bulunmadığı davacı idare ile kıyaslanamayacak imkanlara sahip olduğu, bu haliyle davalı bakımından 818 sayılı B.K.nun 54/1 (BK 65. md.) maddesinde düzenlenen hakkaniyet sorumluluğunu gerektiren bir durum olmadığının anlaşıldığı gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmiştir.Hükmü davacı vekili temyiz etmektedir.Davacı idare, Aile Mahkemesinde açtığı bu dava ile davalı küçük Ö.. F..'un yangına sebep olması nedeniyle uğranılan zararı velayeten ve ev başkanının sorumluluğu ilkeleri gereğince tahsilini istemiştir. (Ev başkanı sıfatıyla kendisine asaleten ve küçüğe velayeten küçüğün babası, küçüğe velayeten annesi ve küçük hakkında davalı gösterilmiştir.)./..HUMK.nun 388.maddesinin 3 ve 5.bentleri hükümlerine (HMK.nun 297/1-c md) göre, mahkeme kararlarının asgari olarak, iki tarafın iddia ve savunmalarının özetini, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususları, çekişmeli şahıslar hakkında toplanan delilleri, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesini, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebepleri göstermeleri zorunludur. Yine Anayasanın 141/3.maddesine göre tüm mahkeme kararlarının gerekçeli olması amir hükümdür.Davada, davalı baba hakkında TMK 369. maddesine dayanılarak talepte bulunulmuş olup, bu taleple olumlu-olumsuz hüküm kurulmaması doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 21.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.