Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 894 - Karar Yıl 2005 / Esas No : 733 - Esas Yıl 2005
Dava dilekçesinde 6.000.000 lira alacağın faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece görevsizliğine, bu nedenle dava dilekçesinin reddine, talep edildiğinde ve hüküm kesinleştiğinde dosyanın takımı ile birlikte görevli İdare Mahkemesine gönderilmesine, harç ve masrafların asıl dava sonunda ele alınmasına karar verilmiş, hüküm kanun yararına bozulması için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından temyiz edilmiştir. YARGITAY KARARI Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü. Davacı, 8.2.2002 tarihinde Bursa 5. Sulh Hukuk Mahkemesine açılan davada, araç fenni muayenesi yaptırmak üzere müracaatında, yasal olmadığı halde muayenenin yapılması için talep üzerine zorunlu olarak ödemek zorunda kaldığı 6.000.000 liranın (bağışın) yasal faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir. Mahkemece; "görevsizliğine, bu nedenle dava dilekçesinin reddine, talep edildiğinde ve hüküm kesinleştiğinde dosyanın takımı ile birlikte görevli idare Mahkemesine gönderilmesine, harç ve masrafların asıl dava sonunda ele alınmasına" karar verilmiştir. Kesin olan hükümde "dosyanın İdare Mahkemesine gönderilmesi ve harç ve masrafların asıl dava sonunda ele alınmasına" karar verilmiş olması yönleri kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle, hükmün kanun yararına bozulması Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından istenilmiştir. İdari Yargılama Usulü Kanununun 3 üncü ve sonraki maddelerinde idare mahkemelerine davaların nasıl açılacağı açıkça gösterilmiş olmakla, bu yöntemlere uyulması gerekir. Dosyanın görevli mahkemeye gönderilmesine dair HUMK'nun 27. maddesi hükmü adli yargı yerleri arasındaki görev konusunda uygulama alanı bulur. Bu nedenle dava dilekçesinin reddine karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, talep halinde dosyanın görevli idare mahkemesine gönderilmesine karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun görülmemiştir. Ayrıca, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulunun 25.4.1945 gün ve 9 sayılı kararı gereğince yargılama giderleri ile yargılama giderlerinden olan harcın kararı veren mahkemece hüküm altına alınması gerekirken bu konunun görevli mahkemeye bırakılmış olması da doğru değildir. Bu itibarla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427/6 maddesine dayalı kanun yararına bozma isteğinin açıklanan sebeplerle kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve gereği yapılmak üzere kararın bir örneği ile dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 7.2.2005 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.