Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8884 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 1610 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ : KARŞIYAKA 1. AİLE MAHKEMESİTARİHİ : 05/11/2014NUMARASI : 2014/181-2014/667Taraflar arasındaki nafaka davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili dava dilekçesinde; davacı müvekkili ile davalının Menemen Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi'nin 2006/312 esas 2006/651 karar sayılı ilamı ile boşandıklarını ve bu karar ile müşterek çocuk lehine aylık 200,00 TL iştirak nafakasına hükmedildiğini, aradan geçen zaman içerisinde müşterek çocuğun ihtiyaçlarının arttığını ve iş bu nafakanın yetersiz kaldığını belirterek iştirak nafakasının aylık 600,00 TL'ye yükseltilmesine karar verilmesini talep talep ve dava etmiştir.Davalı cevap dilekçesinde; davacı ile boşandıktan sonra yeniden evlendiğini, aylık gelirinin net 879,00 TL olduğunu ve her ay 678 TL kredi ödemesi yaptığını, zaman zaman ailesinden ekonomik destek aldığını, maddi durumu uygun olmadığı için talep edilen nafakayı ödeme imkanı bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece; dosyadaki delillere, günün ekonomik koşullarına ve paranın satın alma gücüne göre davanın kısmen kabulü ile iştirak nafakasının aylık 400,00 TL'ye çıkartılmasına karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.Dava; iştirak nafakasının artırılması istemine ilişkindir.Türk Medeni Kanunu'nun 182/2.maddesi gereğince; velayet kendisine tevdi edilmeyen taraf ekonomik imkanları ölçüsünde müşterek çocuğunun giderlerine katılmakla yükümlüdür.İştirak nafakası takdir edilirken; çocuğun yaşı, ihtiyaçları, okul seviyesi, sosyal çevreye göre yaşam seviyesi, velayet tevdi edilen tarafın ekonomik durumu ile nafaka yükümlüsünün mali gücü birlikte değerlendirilip, hakkaniyete uygun karar verilmelidir. Dosya içeriğinden; velayet hakkı annede olan müşterek çocuğun 16/18/2002 doğumlu olup, ilköğretim çağında olduğu, taraflar hakkındaki sosyal ekonomik durum araştırmasına ilişkin tutanağa göre, davacının ev hanımı olduğu, yeniden evlendiği ve bir çocuğunun daha bulunduğu, davalının ise bir fabrikada işçi olarak çalıştığı , ayık gelirinin 879,00 TL olduğu, yeniden evlendiği ve bir çocuğu daha bulunduğu, kendisine ait evde ikamet ettiği anlaşılmıştır../..Tarafların gerçekleşen sosyol-ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, müşterek çocuğun yaşı ve ihtiyaç düzeyine göre, ayrıca velayet hakkı kendisine tevdi edilen davacı annenin de müşterek çocuğun bakım ve eğitim masraflarına katılma yükümlülüğünün bulunduğu gözetildiğinde; yerel mahkemece takdir edilen iştirak nafakası miktarı fazla bulunmuş, bu husus hakkaniyet ilkesine aykırı görülmüş, bu sebeple hükmün bozulmasına karar verilmiştir. O halde mahkemece yapılacak iş; çocuğun yaşı, eğitim durumu, ihtiyaçları, nafaka yükümlüsü babanın ekonomik durumu gözetilerek ve TMK'nın 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesi dikkate alınarak daha düşük miktarda nafakaya hükmetmek olmalıdır. SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 18.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.