Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8122 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 7126 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİTaraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Y A R G I T A Y K A R A R I Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davacı vekili dilekçesinde; müvekkili ile davalının 25 yıldır evli olduklarını, davalının davacıya dövmesi sonucunda ... 2.Asliye Ceza Mahkemesinde tutuklu olarak yargılandığını ve ... 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/695 E-2011/988 K sayılı kararıyla 5 yıl ceza aldığını, davacının ise müşterek evde kalmaya devam etiğini, davalının tahliye sonrası müşterek eve döndüğünü, ancak müvekkiline hiç bakmadığını, nafakasını temin etmediğini; müvekkilinin hiç bir yerden geliri bulunmadığını, adli müzaharetten yararlandığını, başka bir eve çıkmasının da mümkün olmadığını, davalı ile aynı evde yaşamak zorunda kaldığını, bu nedenle aylık 1.000 TL tedbir nafakasına hükümolunması talep ve dava edilmiştir. Mahkemece, tarafların davalıya ait evde birlikte yaşadıklarını davalının şeker fabrikasında ustabaşı olarak çalıştığı, aylık net 2.070 TL aldığı, ayrıca ayda ortalama 560 TL ikramiye aldığı davacının ise ev hanımı olduğu, gelirinin bulunmadığı, davalının evin geçimini sağlamadığı eve yiyecek birşey almadığı, davacının akrabalarının ve komşularının yardımı ile geçindiği, davalının davacıya kötü muamelede bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile aylık 400 TL tedbir nafakasının davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir. Somut olayda, tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumları, davacı eşin ihtiyaçları günün ekonomik koşulları, tedbir nafakasının niteliği ve davalının belirlenen gelir durumu nazara alındığında, hükmolunan nafaka miktarı az olup, TMK'nun 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesine uygun bulunmamış olup, bu nedenlerle hükmün bozulması gerekmiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 15.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.