MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİTaraflar arasında görülen alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Y A R G I T A Y K A R A R I Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davada, davalı ...'e ait hayvanların diğer davalıların gözetiminde iken davacıya ait yer fıstığı tarlasına zarar verdiği ileri sürülerek, 2.842,62 TL tazminatın faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Davalılar, bu olay nedeniyle davacının tüm hayvan sahiplerini suçladığını belirterek, kendi hayvanlarının zarar vermediği nedeniyle davanın reddini savunmuşlardır.Mahkemece; ispatlanamayan davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dava konusu hakkın ve buna karşı yapılan savunmanın dayandığı olayların mevcut olup olmadıkları hakkında mahkemeye kanaat verilmesi işlemine ispat; bir olayın ispatı için başvurulan vasıtalara ise delil denir.Kanun hilafını emretmedikçe iki taraftan her biri iddiasını ispata mecburdur (MK. mad. 6). Bu kurala göre ispat yükü ilk önce davacıya düşer.Taraflar haklı olduklarını kanıtlamak için değerlendirmeye elverişli ve kesin nitelikteki tüm delilleri kendileri hazırlar ve mahkemeye sunarlar. Ancak, kendiliğinden araştırma ilkesinin uygulandığı davalarda hakimi gerekli delillere kendisi başvurabilir.Dava, haksız fiil tazminatı isteminden ibarettir. Davacı, iddiasın ispat için tanık deliline başvurmuştur.HMK.'nun 240.maddesine göre, tanık beyanı takdiri bir delildir. Bu nedenle hakim tanığın ifadesi ile bağlı değildir. Tanığın doğruyu söylemediğine dair delil ve belirtiler varsa,tanık beyanlarının aksi yönde de karar verilebilir. Yine dava tarihi itibariyle yürürlükte olan HUMK.nun 254.maddesine göre aksine inandırıcı delil ve olaylar mevcut olmadıkça asıl olan tanık beyanlarının doğru kabul edilmesidir. Somut olayda, davacı tanığı ... , "davalıya ait hayvanları davacıya ait yer fıstığı tarlasında gördüğünü, ancak kendilerini görünce diğer davalıların hayvanları dereye doğru sürdüklerini, köpekleri olduğu için yanlarına yaklaşamadıklarını" bildirmiştir. Açıklanan nedenlerle davacı taraf, yargılama sırasında dinlettiği tanık beyanı ile iddiasını ispat edilmiştir. Mahkemece, tesbit edilen olgulara ters düşmeyen ve davalı tarafından aksine inandırıcı delil ve olay gösterilmeden davacı tanık beyanlarının kabule değer görülmeyerek davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 06.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.