MAHKEMESİ : ALANYA 4. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 06/06/2012NUMARASI : 2010/762-2012/429Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın .. Elektronik Klima İnşaat Taah. Gıda Tekstil Turizm Tic.ve San. Ltd. Şti. yönünden kısmen kabulüne, davalılar yönünden reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili dilekçesinde; müvekkilinin davalılarla irtibata geçerek daire satın aldığını, satım bedeli olan 45.000 Euro'yu şirket çalışanı davalı G.. Ö..'ün hesabına göndermesine rağmen dairenin tapu devrinin yapılmadığını belirterek, ödenen bedelin davalılardan tahsilini istemiştir.Davalılardan G.. A.. davanın reddini dilemiştir.Mahkemece; davalılar G.. Ö.. ve G.. A.. yönünden açılan davanın husumet nedeniyle reddine, davalı şirket yönünden kısmen kabulüne karar verilmiştir.Hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.4822 sayılı Kanun ile değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun'un Amaç başlıklı 1.maddesinde kanunun amacı açıklandıktan sonra kapsam başlıklı 2.maddesinde "Bu kanun, 1.maddesinde belirtilen amaçlarla mal ve hizmet piyasalarında tüketicinin taraflardan birini oluşturduğu her türlü tüketici işlemini kapsar" hükmüne yer verilmiştir. Anılan kanunun 3.maddesinde ise “Mal; alışverişe konu olan taşınır eşyayı, konut ve tatil amaçlı taşınmaz malları ve elektronik ortamda kullanılmak üzere hazırlanan yazılım, ses, görüntü ve benzeri gayri maddi malları, Hizmet; bir ücret veya menfaat karşılığında yapılan mal sağlama dışındaki her türlü faaliyeti, Satıcı; kamu tüzel kişileri de dahil olmak üzere ticari veya mesleki faaliyetleri kapsamında mal sunan gerçek veya tüzel kişileri, Tüketici; bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişiyi ifade eder.” şeklinde tanımlanmıştır.Aynı kanunun 23. maddesi, bu kanunun uygulanması ile ilgili her türlü ihtilaflara tüketici mahkemelerinde bakılacağını öngörmüştür.Bir hukuki işlemin 4077 sayılı Kanun kapsamında kaldığının kabul edilmesi için, yasanın amacı içerisinde yukarıda da tanımları verilen taraflar arasında mal ve hizmet satışına ilişkin bir hukuki işlemin olması gerekir.Somut olay değerlendirildiğinde; davacı tüketici ile, davalı yüklenici şirket arasında 13.4.2007 tarihinde harici satış sözleşmesinin imzalandığı, sözleşmenin konusunun daire (mesken) satışına ilişkin olduğu, bu itibarla taraflar arasındaki ilişkinin 4077 sayılı Kanun kapsamında kaldığı anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca, sözü edilen yasanın 23.maddesi gereğince davaya bakmaya Tüketici Mahkemesi görevlidir.Mahkemece, yapılan bu saptamadan dolayı re'sen gözetilmesi gereken ve kamu düzenine ilişkin olan görev konusu dikkate alınarak görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, istemin esası incelenerek hüküm kurulması doğru görülmemiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 09.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.