Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5981 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 3124 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : BÜYÜKÇEKMECE 2.ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 22/12/2011NUMARASI : 2009/1537-2011/840Taraflar arasında görülen adi ortaklık alacağı davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Y A R G I T A Y K A R A R I Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Dava ve ıslah dilekçesinde, birlikte malik oldukları taşınmazın davalı tarafından kiraya verildiği, 12.12.2000 tarihli sözleşme hükümlerine göre 2002-2005 arası kira parasının yarı hissesinin kendisine ait olduğunu ileri sürerek 42.100,00 TL'nin tahsili talep ve dava edilmektedir.Davalı, davanın reddini savunmuştur. Birleşen dava dosyasında ise; dava konusu taşınmazın imar ve ihyası için 40.000 USD harcama yapıldığını, davalının hissesine düşen miktarı ödemediği belirtilerek tahsili istenilmiştir.Mahkemece, dava ve birleşen davanın reddine ilişkin hüküm davacı tarafından temyiz edilmiş, Yargıtay 13.Hukuk Dairesinin 2009/3100-11488 sayılı ilamı ile; "birleşen dosya yönünden hükmün onanmasına ve asıl davada ise taraflar arasındaki sözleşme hükümlerinin geçerli olduğu ve davalının kiraya vermesi halinde davacı payını vermesi gerektiği" gerekçesi ile bozulmuş olup, mahkemece, bozma üzerine yapılan yargılama sonucunda 42.100,00 TL'nin davalıdan tahsili cihetine gidilmiş, hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.Ancak, taşınmazın kiraya verildiği tarihteki mevcut hali, kira parasının belirlenmesinde dikkate alınmamıştır. O halde mahkemece, davalı savunması üzerinde durularak 12.12.2000 tarihli sözleşme hükümleri ve taşınmazın niteliği gözetilerek talep edilen dönemler için getirebileceği kira parası belirlenmeli ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken itibar edilmeyen gerekçeler ile davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 14.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.