MAHKEMESİ : ISPARTA 2. AİLE MAHKEMESİTARİHİ : 18/07/2013NUMARASI : 2013/166-2013/39 Taraflar arasında görülen tedbir nafakası talebi davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir. Y A R G I T A Y K A R A R I Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Davacı vekili dava dilekçesinde; tarafların 24.02.2003 tarihinde evlendiklerini, her ikisinin de yaşlı olup ikinci evlilikleri olduğunu, davalının müvekkilini Isparta'da bırakıp Ankara'ya geldiğini ve ihtiyaçlarını karşılamadığını, davalının emekli olup emekli maaşı aldığını belirterek, müvekkili lehine aylık 500 TL tedbir nafakasının davalıdan tahsiline, karar verilmesini talep ve dava etmiştir Davalı cevap dilekçesinde; davacının evlenmek amacı ile Ankara'da bulunan gecekondusunu davacıya devrettiğini, davacının ilk eşinden olan kızının çocuğuna (torununa) bakmak için Isparta'ya gittiğini ve kendisinin de gitmesi için zorladığını, Isparta'ya yerleştiklerini, ancak üvey kızının ve damadının kendisine hakaret ve küfür ettiği için Ankara'ya dönmek zorunda kaldığını, Ankara'ya döndükten sonra eşinin de dönmesi için çok uğraştığını ancak dönmediğini, kendisinin Bağ-Kur emeklisi olduğunu ve bakımının kızı tarafından karşılandığını belirterek, açılan davanın reddine karar verilmesini dilemiştir Mahkemece; davanın kısmen kabulü cihetine gidilerek, dava tarihinden itibaren geçerli olmak üzere davacı için aylık 250,00 TL tedbir nafakasının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir. Hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir. Dava, ayrı yaşamda haklılık nedenine dayalı olarak açılmış, tedbir nafakası talebine ilişkindir.Somut olayda; davacının ev hanımı olduğu, kızının yardımı ile geçindiği anlaşılmakta; davalının Bağ-Kur emeklisi olduğu, aylık gelirinin 800 TL olduğu Ankara'da kızı ile birlikte yaşadığı anlaşılmaktadır. Ayrıca davalı cevap dilekçesinde ve temyiz dilekçesinde daha evvel Ankara'da yaşadıklarını, davacının torununa bakmak için Isparta'ya gittiğini ve kendisinin de gitmesi için zorladığını bu sebeple Isparta'ya yerleşmek zorunda kaldıklarını ancak üvey kızının ve damadının hakaret ve küfürlerine dayanamadığı için Ankaraya kızının yanına dönmek zorunda kaldığını, Ankara'ya döndükten sonra da eşinin dönmesi için çok uğraştığını ancak dönmediğini belirterek davanın reddini savunduğu anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca mahkemece; davalının evlilik birliğinin kendisine yüklediği görevleri yerine getirmeyen ve birlikte yaşamdan kaçınan kişi olduğu hususunda tereddüte yer bırakmayacak şekilde ayrıntılı araştırma yapılıp sonucu dairesinde karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde eksik inceleme ve araştırma ile hüküm kurulması doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 14.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.