Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 574 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 15615 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : SALİHLİ 2.ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 22/01/2013NUMARASI : 2012/500-2013/38 Taraflar arasında görülen tazminat davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacılar tarafından temyiz edilmiştir. Y A R G I T A Y K A R A R I Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Davacılar vekili dilekçesinde; davalı Ayhan'ın, diğer davalı şirketin Azimli Köyündeki arazilerinin sorumlusu olduğunu, davalı Ayhan'ın müvekkillerine ait taşınmazlardaki ağaçları izinsiz olarak kesip elde ettiği odunu sattığını, bu durumun tespit edilmesi üzerine davalı Ayhan'ın kesilen ağaçlar nedeniyle müvekkillerine 2.000 TL ödemeyi kabul ettiğini, ancak sonradan davalının bu ödemeyi yapmaktan kaçındığını ileri sürerek; 2.000 TL tazminatın faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir. Davalılar vekili cevap dilekçesinde; müvekkili şirketin, davacılar ile diğer müvekkili Ayhan arasında var olduğu ileri sürülen anlaşmanın tarafı olmadığı gibi ağaç kesilmesi olayı ile de bir ilgisinin bulunmadığını, bu nedenle müvekkili şirket hakkındaki davanın reddinin gerektiğini, öte yandan ağaçları müvekkili Ayhan'ın değilde oğlu olan Koray'ın kendi arazilerinde olduğu zannıyla kestiğini, ağaçların bedeli olan 250 TL'yi ödemeyi müvekkil Ayhan yönünden kabul ettiklerini savunmuştur. Mahkemece, davalı E.. Tarım Ltd.Şti'nin söz konusu ağaçların kesimi ile ilgisinin olmadığı gibi davacılar ile davalı Ayhan arasında varlığı iddia edilen anlaşmanın da tarafı olmadığı, bu nedenle davalı E.. Tarım Ltd.Şti'nin herhangi bir hukuki sorumluluğunun bulunmadığı, öte yandan davacılar ile davalı Ayhan arasında bir anlaşma olduğunun davacı tarafça ispat edilemediği, bununla birlikte davalı Ayhan'ın ağaçları kestiğini ve bedeli olan 250 TL yi ödemeyi kabul ettiği gerekçesiyle davalı E..Tarım Ltd.Ştine karşı açılan davanın reddine, davalı Ayhan'a karşı açılan davanın ise kısmen kabulü ile 250 TL'nin dava tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dosyadaki bilgi ve belgelerden; davalı Ayhan'ın, diğer davalı şirketin köydeki tarım işletmesinin sorumlusu olduğu ve işletmeye ait taşınmazlardaki ağaçların kesilmesi ile ilgili olarak aynı şirkette işçi olarak çalışan oğlu Koray'a talimat verdiği, ancak bu işin gerçekleştirilmesi sırasında davacılara ait taşınmazlardaki ağaçların da kesildiği anlaşılmaktadır. Bu durumda; zararın, davalı şirketin çalışanlarının hukuka aykırı eyleminden doğması ve zarar ile çalışanların eylemi arasında uygun illiyet bağının bulunması karşısında; davalı şirketin, TBK. nun 66. maddesi (BK. nun 55. maddesi) uyarınca adam çalıştıran sıfatıyla meydana gelen zarardan sorumlu bulunduğunun kabulü gerekir. O halde mahkemece; davacıların gerçek zararının usulünce saptanması ve bu zarardan davalı şirketin adam çalıştıran sıfatıyla sorumlu tutulması gerekirken, yanılgılı değerlendirme ve eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır. Bu itibarla, yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK. nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 20.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.