Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 546 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 18758 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : ADANA 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİTARİHİ : 06/03/2013NUMARASI : 2012/18-2013/70 Taraflar arasında görülen itirazın iptali davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Y A R G I T A Y K A R A R I Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Davacı dava dilekçesinde, davalı ile elektrik enerjisi satışına ilişkin sözleşme imzalandığını, sözleşme uyarınca davalıya 60.03320 nolu abonelik üzerinden elektrik enerjisi satıldığını, 10/07/2003 tarih 523953 nolu 5.884,00 TL tutarında 2003 yılı Haziran ayı 1-12 günleri arası enerji faturası düzenlendiğini, faturanın tebliğ edildiğini, ihtarlara rağmen fatura tutarının ödenmemesi üzerine Adana 5. İcra Müdürlüğünün 2011/8794 sayılı dosyası üzerinden icra takibi yapıldığını, davalı tarafından yapılan itiraz üzerine takibin durduğunu belirterek, itirazın iptalini ,takibin devamını, davalı borçlunun haksız itirazları sebebiyle takip konusu alacağın %40 oranında icra inkar tazminatına mahkum edilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı, 3.600,00 TL depozito ödendiği ve borca mahsup edilmesi halinde takip ile borçlu olmadığını belirterek, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiş, hüküm, süresinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının sair temyiz itirazları yerinde değildir. Depozito (Güvence Bedeli), 4628 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu'na hazırlanmış olan 25.09.2002 tarih ve 24887 sayılı Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği'nin 26. ve 27.maddesi hükümlerince tahsil edilmektedir. İlgili Yönetmeliğin 26/1.fıkrasında; "perakende satış lisansı sahibi tüzel kişi, kullanım yerinin değişmesi ve/veya perakende satış sözleşmesinin sona ermesi veya sözleşmenin feshi halinde, müşterinin elektrik enerjisi tüketim bedelini ödememesi ihtimaline karşılık olarak, borcuna mahsup edilmek üzere..." denilmekte olup, güvence bedeli müşteri borcunu ödememe ihtimaline karşılık talep edilebilir. Aynı yönetmeliğin 26/4. fıkrasında; "perakende satış sözleşmesinin feshi veya sona ermesi durumunda perakende satış lisansı sahibi tüzel kişi, nakden tahsil edilen güvence bedelini, tüm borçların ödenmiş olması kaydıyla güncellenerek, talep tarihinden itibaren en geç üç iş günü içerisinde ilgili gerçek veya tüzel kişiye iade eder." hükmü bulunmaktadır. Başka bir ifade ile ilgili abonenin sözleşmesinin sona ermesi ve tüm borçlarının ödenmiş olması halinde iadesi gereken bir teminattır. Somut olayda, taraflar arasında 14.05.2003 tarihinde abone sözleşmesi düzenlendiği hususunda ihtilaf bulunmamaktadır. Ayrıca bu sözleşmenin fesih ve başka bir nedenle sona erdiği de iddia ve ispat edilmiş değildir. Davacı şirket, Bakanlar Kurulu'nun 23.06.1988 tarih ve 89/14305 sayılı kararnamesinin (a) ve (b) bölümlerinde yer alan sırası ile Ç.. A.. (ÇEAŞ) ve KEPEZ'e "Görevli Şirket" olma hakkı elde etmiş ve aynı hükümlerin 12.06.2003 gün ve 2003/5712 sayılı karar ile yürürlükten kaldırılması sonucu dağıtım görevleri sona ermiş ise de bu bölgede elektrik dağıtım hizmeti başka şirketler tarafından yerine getirilmiştir. Bu durum taraflar arasındaki abone sözleşmesini sona erdiren bir neden değildir. O halde mahkemece, Elektirik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği'nin 26/4. fıkrası hükümleri gereğince davalı ile düzenlenen abonelik sözleşmesinin sona erip ermediği araştırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve yanılgılı nitelendirme ile depozito bedelinin borçtan mahsubuna karar verilmesi doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 20.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.