Dava dilekçesinde 115.100.13 TL alacak ve 120.400.67 TL işlemiş faiz olmak üzere 235.580 TL'nin masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hükmün Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17.12.2009 tarih ve 2009/276091 sayılı yazılarıyla kanun yararına bozulması istenilmiştir.Y A R G I T A Y K A R A R ITemyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davacı hazine vekili dilekçesinde, davalı Doğanbey Belediyesinin 167 Sayılı Yeraltı Suları Hakkındaki Kanunun 4.maddesi uyarınca kendisine tahsis edilen kaynak suyunun fazlasını memba suyu olarak sattığı, hakkı olmadığı halde kiraya verdiği ve haksız olarak gelir elde ettiğini belirterek sebepsiz zenginleşen davalıdan 115.100,13 TL alacak ve 120.400,67 TL yasal faizi olmak üzere 235,580 TL alacağın davalıdan tahsilini talep etmiştir.Mahkemece hakem sıfatıyla yapılan yargılama sonucunda davanın reddine karar verilmiştir.Sözkonusu karara karşı yapılan itiraz da kesin olarak reddedilmiştir.Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17.12.2009 gün ve 2009/276091 sayılı tebliğnamesi ile HUMK'nun 427/6.maddesi gereğince kanun yararına bozması istenilmiş olmakla dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.167 Sayılı Yeraltı Suları Hakkında Kanunun 4.maddesinin üçüncü fıkrasından "Kuyu açan kimse, bulunan suyun ancak kendi faydalı ihtiyacına yetecek miktarını kullanmaya yetkilidir (Ek.md.8/7/2003-4916/22 md). Bu miktarı aşan sular ile sulama, kullanma ve işlenerek veya doğal haliyle içme suyu olarak satılmak üzere çıkartılan yeraltı suları, hazinenin özel mülkiyetinde veya Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yerlerdeki kaynak suları (mazbut vakıflara ait sular hariç), 2886 Sayılı Kanun hükümlerine uyularak İl Özel İdarelerince kiraya verilir. Tahsil edilen kira gelirlerinden, yer altı veya kaynak suyunun çıktığı yer, köy sınırları içinde ise o yerdeki köy tüzel kişiliğine %15, belediye sınırları içinde ise ilgili belediyeye %25 oranında pay verilir" hükmü yer almaktadır.Bu kapsamda davalı belediyenin davaya konu kaynak suyunu kiraya verme hakkı bulunmadığı, bu hakkın İl Özel İdaresine ait olduğu dikkate alınmak suretiyle karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunması nedeniyle bozmayı gerektirmiştir.Yargıtay Cumhuriyet başsavcılığının Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427/6.maddesine dayalı kanun yararına bozma isteğinin yukarıda açıklanan nedenle kabulü ile hükmün sonuca etkili olmamak üzere kanun yararına BOZULMASINA, gereği yapılmak üzere kararın bir örneğinin ve dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 25.03.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.