MAHKEMESİ : OSMANCIK ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 19/01/2012NUMARASI : 2011/4340-2012/112Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın zamanaşımı nedeniyle reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı belediyeden çay bahçesi kiraladığını ancak daha sonra dava dışı Osmancık Mal Müdürlüğünün kira sözleşmesine konu çay bahçesinin hazineye ait olduğunu iddia ederek müvekkilinden ecrimisil talep ettiğini, müvekkilinin aynı yerle ilgili olarak hem davalı belediyeye kira ödediğini hem de Mal Müdürlüğü'ne ecrimisil ödemek zorunda kaldığını, davalı belediyenin kendisine ait olmayan çay bahçesini kiraya verip, kiraları tahsil etmek suretiyle müvekkili aleyhine sebepsiz zenginleştiğini belirterek; müvekkilinin davalı belediyeye ödediği kira bedellerinin yasal faiziyle birlikte davalıdan istirdatına karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının davasını sebepsiz zenginleşme hükümleri doğrultusunda 1 yıllık zamanaşımı süresi içinde açması gerektiğini, davacının davayı 1 yıllık zamanaşımı süresi geçtikten sonra açtığını, bu nedenle davanın zamanaşımı nedeniyle reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkemece; zamanaşımı süresinin başlangıç tarihinin ödemenin yapıldığı tarih olduğu, ödemenin yapıldığı 27.07.2010 tarihi ile davanın açıldığı 29.09.2011 tarihi arasında bir yıldan fazla süre geçtiği ve istemin zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dava, sebepsiz zenginleşmeye dayalı alacak istemine ilişkindir.Uyuşmazlık; taraflar arasında akdedilmiş kira sözleşmesi gereğince davacının davalıya ödediği kira bedellerini, kiralanan yerin davalı belediyeye ait olmadığının anlaşılması nedeniyle sebepsiz zenginleşme hükümleri doğrultusunda davalı belediyeden geri isteyip isteyemeyeceği ve bu talebin dava açma zamanaşımı süresinin ne olduğu hususunda toplanmaktadır.TBK'nın 146.maddesinde (818 sayılı BK md.125) sözleşmeye dayanan alacakların, başka türlü hüküm mevcut olmadığı takdirde 10 yıllık zamanaşımına tabi olduğu hükme bağlanmıştır. Somut olayda; davacı ile davalı belediye arasında 11.04.2008 tarihinde kira sözleşmesi akdedildiği ve uyuşmazlığın taraflar arasında akdedilen bu sözleşmeden doğduğu açıktır. Bu bağlamda; dava konusu ihtilafta uygulanacak zamanaşımı süresi, TBK'nın 146. maddesi gereğince 10 yıl olup, dava tarihine kadar geçen sürede zamanaşımı süresi dolmamış, talep zamanaşımına uğramamıştır.Hal böyle olunca mahkemece; alacağın TBK'nın 146. (BK'nın 125) maddesi uyarınca on yıllık zamanaşımına tabi bulunduğu, dava tarihi itibariyle zamanaşımı süresinin dolmadığı gözönünde tutularak, davalının zamanaşımı def'i reddedilip, işin esasına girilerek tarafların tüm delilleri toplanıp, hasıl olacak sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı görülmüş, bu husus bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 19.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.