MAHKEMESİ : CEYLANPINAR ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 28/02/2013NUMARASI : 2012/256-2013/55 Taraflar arasında görülen menfi tespit davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir. Y A R G I T A Y K A R A R I Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Davacı vekili, müvekkilinin ticarethane abonesi olduğunu, kaçak elektrik kullandığı belirtilerek davalı tarafından kaçak elektrik tutanağı düzenlenip, kaçak elektrik ve kaçak ek tahakkuku olarak toplam 152.327,01 TL tahakkuk ettirdiğini öne sürerek, müvekkilinin davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar 19.Hukuk Dairesi tarafından “eksik inceleme” nedeniyle bozulmuş olup, mahkemece bozmaya uyularak, davanın kısmen kabulü ile davacının davalıya 117.551,68 TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmiştir. Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir. Davalının temyiz itirazlarına ve davacının sair temyiz itirazlarına gelince; 3093 sayılı Radyo Televizyon Gelirleri Kanunu’nun 1.maddesinde, Türkiye Radyo-Televizyon Kurumuna devamlı ve yeterli gelir kaynağı sağlamak amacıyla hazırlanan bu Kanunun; radyo, televizyon, video ve birleşik cihazlardan alınacak ücretler, elektrik enerjisi hasılatından ayrılacak paylar ile çeşitli gelirlerin tahakkuk, tahsilat işlemlerini kapsayacağı; aynı kanunun 2.maddesinde ise, elektrik enerjisi hasılatından bu Kanuna göre ayrılacak payların kurumun gelirleri arasında bulunduğu açıklanmıştır. Ayrıca, 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanunu’nun 34.maddesi hükmünde, belediye sınırları ve mücavir alanlar içinde elektrik ve havagazı tüketiminin, Elektrik ve Havagazı Tüketim Vergisine (BTV)tabi olduğu, aynı kanunun 35.maddesinde ise, Elektrik ve Havagazı tüketenlerin, Elektrik ve Havagazı Tüketim Vergisini ödemekle mükellef oldukları, belirtilmiştir. Somut olaya gelince, mahkemece bilgisine başvurulan bilirkişi heyeti tarafından düzenlenen raporda, TRT payı, BTV gibi vergiler ile Dağıtım ve PSH bedelleri dahil edilmeden kaçak elektrik bedeli hesaplanmış, kaçak ek tahakkukuna ilişkin ise hesaplama yapılmamıştır. Mahkemece benimsenen bu bilirkişi raporu doğrultusunda hüküm kurulmuştur. Davacı tarafın davalı kurum tarafından sunulan elektrik enerjisinden yararlandığı gözetildiğinde, TRT payı, BTV gibi vergiler ile Dağıtım ve PSH bedellerinden sorumlu olacağı kuşkusuzdur. Hal böyle olunca, mahkemece öncelikle yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular gözetilerek, dosyanın önceki bilirkişiler dışında oluşturulacak üç kişilik uzman bilirkişi kuruluna verilmesi, talep edilen kaçak elektrik ve ek tahakkuk bedellerinin ayrı ayrı yönetmelik ve kurul kararlarında açıklanan yöntemle ve TRT payı, BTV gibi vergiler ile Dağıtım ve PSH bedelleri dahil edilerek hesaplanması konusunda denetime elverişli rapor alınması, davalının tahsilini istemekte haklı olduğu alacak miktarının bu şekilde belirlenmesi, daha sonra toplanan ve toplanacak tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yetersiz bilirkişi raporu benimsenerek karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.