Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4022 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 3353 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİDava dilekçesinde kira parasının 06.01.2009 gününden başlayarak aylık 10.000 TL olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile aylık kira parasının net 8.000 TL olarak tesbiti cihetine gidilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir. Y A R G I T A Y K A R A R ITemyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davacı vekili dava dilekçesinde; 06.01.2009'dan itibaren aylık kira bedelinin 10.000 TL olarak tespitine karar verilmesini talep etmiştir.Davalı vekili cevap dilekçesinde; talebin yüksek olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece aylık kira bedelinin net 8.000 TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edlimiştir.Taraflar arasındaki kira sözleşmesi 01.04.2004 tarihli ve 3 yıl süreli olup halen ödenmekte olan kira bedeli aylık 3300 ABD dolarıdır.Yeni dönem kira parasının hakimce artırılarak tesbitinin istenilmesi halinde 18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında öngörüldüğü üzere kira süresi sona erdiğinden 6570 sayılı Yasanın II.maddesi uyarınca yenilenen dönemde kira sözleşmesinin diğer hükümlerinin yenilenmesine karşın, kira parasına ilişkin koşul yenilenmemekle kira parası belli olmayan bir sözle??me haline gelmektedir. Hakim, kira sözleşmesindeki bu boşluğu "Hak ve nesafet" kurallarına uygun bir kira parası takdir etmek suretiyle doldurmaktadır. Yeni dönem kira parasının tesbiti, anılan içtihadı Birleştirme Kararında açıklandığı gibi bir sınırlamadır. Yeni dönemde hakimin yaptığı sınırlama sonucunda belirlediği "Ücret unsuru" ile kira sözleşmesinin yenilenmesi sağlanabilmektedir. Mahkemece, hükme dayanak alınan bilirkişi raporundan; kiralananın mevkii, kullanım alanı, bakımlı tripleks villa niteliğinden sözedilerek sonuca gidildiği, raporun yasaya ve uygulamaya uygun olmadığı anlaşılmaktadır.O halde, mahkemece yapılacak iş; mahallinde yeniden uzman bilirkişi kurulu ile keşif yapılarak mecurun nitelikleri gözönünde bulundurulmak suretiyle benzer yerlerin kira sözleşmeleri incelenmeli, dava konusu yer ile ayrı ayrı karşılaştırılmalı, kira parasına etki eden hususlar üzerinde de ayrıca durulmalı, dava konusu taşınmazın yeni dönemde (boş olarak) yeniden kiraya verilmesi halinde getirebileceği kira parası açıklattırılmalı, daha sonra bu kira parası dikkate alınmak suretiyle hak ve nesafet kurallarına göre hakimce bir kira parası takdir edilmelidir. Mahkemece yukarıda anılan yönleri içermeyen genel ve soyut ifadeli bilirkişi raporunu itibar edilerek eksik inceleme ile hüküm kurulması usul ve yasaya YİBK ve yerleşik Yargıtay uygulamalarına aykırı olduğundan kararın bozulması gerekmiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 11.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.