Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3864 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 126 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK Dava dilekçesinde 82.000 GBP'nin dava tarihinden işleyecek mevduat faizi ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davacı ve davalı ... tarafından temyiz edilmiştir. Y A R G I T A Y K A R A R I Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davacı vekili dilekçesinde, davacı ile davalılar arasında 11.05.2009 tarihli konut satış sözleşmesi imzalandığını, ancak davalıların sözleşmeye aykırı olarak taşınmazı teslim etmesi gereken tarihte teslim etmediklerini, beyan ederek davalılara ödenen 82.000 İngiliz Sterlinin dava tarihinden itibaren işletilecek en yüksek mevduat faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesi istenilmiştir.Davalılar davanın reddini dilemişlerdir.Mahkemece, 82.000 GBP'nin (İngiliz Sterlinin) dava tarihindeki karşılığı olan 189.526,60 TL'nin dava tarihinden işleyecek yasal faizi ile tahsiline karar verilmiştir.Hüküm davacı ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir. BK.nun 83.maddesine göre; “mevzuu para olan borç memleket parası ile ödenir” hükmü yeralmakta ise de; bu madde 14.11.1990 günlü, 3678 sayılı yasa ile değişikliğe uğramış olup, "yabancı para borcunun vadesinde ödenmemesi halinde alacaklı, bu borcu vade veya fiili ödeme günündeki rayice göre Türk parası ile ödenmesini isteyebilir" hükmü getirilmiştir.Dava dilekçesinde 82.000 GBP'nin yanında yazılı bulunan 189.526,60 TL harca esas olmak üzere yazılan kısımdır.Bu durum karşısında, mahkemece; 82.000 ingiliz sterlinin fiili ödeme tarihindeki T.C.Merkez Bankasının efektif satış kuru üzerinden hesaplanacak Türk Lirası karşılığına hükmedilmesi gerekirken,belirtilen şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir.Bundan ayrı olarak; davacı vekilinin dava açarken 2862,55 TL dava harcı yatırmasına rağmen mahkemece belirtilen bu yargılama masrafının davalılardan tahsili yönünde karar verilmemiş olması da doğru görülmemiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 07.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.