Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3785 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 19687 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : ESKİŞEHİR 1. AİLE MAHKEMESİTARİHİ : 10/09/2013NUMARASI : 2012/944-2013/653 Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Y A R G I T A Y K A R A R I Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Davacı vekili, 2011 yılında davalı lehine hükmedilen 260 TL yoksulluk nafakasının, müşterek çocukları için hükmedilen 310 TL iştirak nafakasının; işten ayrıldığını, yeniden evlendiğini, gelirininin azaldığından bahisle her iki nafakanın da kaldırılmasını olmadığı takdirde; yoksulluk nafakasının 75 TL, iştirak nafakasının 75 TL'ye indirilmesini talep ve dava etmiştir. Mahkemece, davanın tümden reddi cihetine gidilmiş; hüküm, davacı vekilince temyiz edilmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir. Türk Medeni Kanununun 176/4.maddesine göre; "Tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın artırılması veya azaltılmasına karar verilebilir". Ancak, yoksulluk nafakasının kaldırılması talebi, azaltılması talebini de içermekte olup, bu durum nafakanın miktarını tayinde ve indirilmesinde etken olarak dikkate alınmalıdır. Dosya kapsamına göre, davacının sabit bir geliri bulunmadığı, iş buldukça çalıştığı, başkaca bir malvarlığının olmadığı, davalının ev hanımı olduğu, herhangi bir geliri ve malvarlığının da olmadığı anlaşılmaktadır. O halde; çoğun için de az da vardır kuralı gereğince nafakanın kaldırılması isteminin azaltılması istemini de kapsadığı gözetilerek, yoksulluk nafakasında hakkaniyete uygun bir oranda indirim yapılması gerekirken davanın tümden reddi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 11.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.