Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2690 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 19050 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : KOCAELİ 1.ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 19/07/2013NUMARASI : 2012/235-2013/793 Taraflar arasında görülen alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Y A R G I T A Y K A R A R I Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Davada; Ağız ve Diş Sağlığı Merkezinde görev yapan davalıya, diş tabibi için öngörülen ek ödeme katsayısı yerine uzman diş tabibi için öngörülen ek ödeme katsayısı uygulamak suretiyle fazla ödeme yapıldığının tespit edildiği, davalıya fazla ödemeyi iade etmesi için gönderilen ihtarın sonuçsuz kaldığı belirtilerek; 2011 yılının Eylül ayı ile 2012 yılının Ocak ayı arasında kalan dönemde ödenen 7.548,47 TL'nin yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsili talep edilmiştir. Davalı cevap dilekçesinde; atamasının periodontoloji uzmanı olarak yapıldığını, fiilen uzman diş tabibi olarak görev yaptığını, kendisine yapılan ödeme nedeniyle sebepsiz zenginleşmesinin söz konusu olmadığını savunarak, davanın reddini dilemiştir. Mahkemece; davalının, diş tabibi (Periodontoloji) pozisyonuna atanmak için başvuru yaptığı, ünvanının Diş Tabibi (Periodontoloji) uzmanı olarak gösterildiği, buna göre davalıya uzman diş tabibi pozisyonuna göre ödeme yapılmasında mevzuata aykırı bir durumun olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dava, fazla ödendiği iddia olunan paranın, sebepsiz zenginleşme hükümlerine göre istirdatı istemine ilişkindir. Taraflar arasındaki uyuşmazlık; davalının "Diş Tabibi" mi yoksa "Uzman Diş Tabibi" mi olduğu noktasında toplanmaktadır. Dosya kapsamındaki bilgi ve belgelerden; davalının diş hekimliği fakültesinden mezun olduğu, Periodontoloji dalında "Doktora" yaptığı, ünvanın diş tabibi, branşının Periodontoloji olduğu anlaşılmaktadır. Bu bağlamda uyuşmazlığın çözümlenebilmesi için öncelikle yapılması gereken, ilgili mevzuat gereğince yapılan ödemelerde ilgililerin almış oldukları eğitimin mi, yoksa atandıkları kadronun mu esas alınacağının uzman bilirkişi marifetiyle tespit ettirilmesi olmalıdır. Somut olayda bilgisine başvurulan Emekli Sayıştay Uzman Deneticisi hükme esas alınan raporunda; davalının ünvanının diş tabibi, branşının periodontoloji olduğunu, davalının diş tabibi pozisyonuna atanmak için başvuruda bulunduğunu, taraflar arasında imzalanan sözleşmede davalıya uzman diş tabibi için öngörülen ödemenin yapılacağının net olarak belirtilmediğini ancak davalıya uzman diş tabibi pozisyonuna göre ödeme yapılmasında mevzuata aykırılık olmadığını, davalının ödemeye yönelik hilesi, yalan beyanı olmadığından sorumlu tutulamayacağını, 5018 sayılı kanun hükümleri uyarınca fazla ödemeden gerçekleştirme görevlisi ve muhasebe yetkilisinin müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulması gerektiğini belirtmiştir. Hal böyle olunca mahkemece; dava konusu olayı "Sağlık Bakanlığına Bağlı Sağlık Kurum ve Kuruluşlarında görevli Personele Döner Sermaye Gelirlerinden Ek Ödeme Yapılmasına Dair Yönetmelik" ve ilgili genelgeler çerçevesinde değerlendirecek uzmanlığa sahip bir bilirkişi seçmek suretiyle uygulamayı tam olarak yansıtan, denetime elverişli rapor alınarak hasıl olacak sonuç dairesinde hüküm kurması gerekirken, yetersiz bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı görülmüş, bu husus bozmayı gerektirmiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 24.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.