Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 20346 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 757 - Esas Yıl 2015





İNCELENEN KARARINMAHKEMESİ : ESKİŞEHİR 1. AİLE MAHKEMESİTARİHİ : 18/09/2014NUMARASI : 2013/524-2014/668Taraflar arasındaki ziynet ve çeyiz eşyalarının iadesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili dilekçesinde; davalının kendisini evden kovduğunu, ziynet ve çeyiz eşyalarının davalıda kaldığını, beyan ederek, şimdilik 11.250,00 TL'nin 10/09/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili cevap dilekçesinde; tarafların boşanmalarına dair dava dosyasında beyanları alınan tanıkların, eşyaların davacı tarafından kamyona yüklendiğini beyan ettiklerini ve eşyaların davacı tarafından götürüldüğünü beyan ederek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.Mahkemece; davanın ispat edilemediği gerekçesi ile reddine karar verilmiş, verilen bu hüküm süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.Ancak, yargılama sırasında; davalı tarafın tanık olarak dinlettiği davalının babası beyanında; "..davacının yatak odası dışında tüm eşyaları götürdüğünü, yatak odasının ise kendilerinde olup, teslim etmeye hazır olduklarını.." ifade etmiştir.Öyle ise, mahkemece; tanık beyanı dikkate alınarak, sadece yatak odası takımı yönünden, davacının talebi gibi kısmen kabul kararı verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 15.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.