Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 2021 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 15625 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ : KONYA 5. AİLE MAHKEMESİTARİHİ : 08/07/2014NUMARASI : 2014/313-2014/629Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan yargılaması sonunda yerel mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili dava dilekçesinde, 2005 yılında hükmedilen aylık 500 TL olarak ödenmekte olan yoksulluk nafakasının müvekkilinin ihtiyaçlarını karşılamada yetersiz kaldığını belirterek aylık 2.500 TL'ye yükseltilmesini talep etmiştir.Mahkemece; davanın kabulü ile aylık 2.500 TL'ye yükseltilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Türk Medeni Kanunu'nun 176/4. maddesi gereğince; tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın artırılması veya azaltılmasına karar verilebilir. Bu bağlamda iradın artırılması için ya tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin bunu zorunlu kılması gerekmektedir.Her dava açıldığı tarihteki şartlara göre değerlendirilir. Buna göre, önceki boşanma davasının açıldığı 2004 tarihi ile eldeki artırım davasının açıldığı 16.04.2014 tarihi arasında yaklaşık 10 yıl geçmiştir. Aradan geçen bu sürede davacının ihtiyaçları doğal olarak artmış, davalının gelirinde de en az ÜFE oranında iyileşme meydana gelmiştir. Hal böyle olunca; tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumları, nafakanın niteliği, iki dava tarihi arasındaki endeks artış oranları ve TMK'nun 4.maddesinde vurgulanan "hakkaniyet" ilkesi de dikkate alınarak nafakanın ÜFE endeksi artış oranında artırılmasına karar verilmesi gerekirken, endeks oranının üzerinde olacak şekilde artış yapılması doğru görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 10.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.