İNCELENEN KARARINMAHKEMESİ : EREĞLİ(KONYA) 2. ASLİYE HUKUK(AİLE) MAHKEMESİTARİHİ : 21/05/2015NUMARASI : 2014/253-2015/275Taraflar arasındaki nafaka artırım davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili dilekçesinde; tarafların Ereğli 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/355 Esas ve 2012/360 Karar sayılı ilamı ile boşandıklarını, söz konusu karar ile müvekkili lehine aylık 125 TL yoksulluk nafakası hükmedildiğini, aradan geçen zamanda nafakanın günün ekonomik koşullarına göre ihtiyaçları karşılamada yetersiz kaldığını, bu nedenle yoksulluk nafakasının 525 TL 'ye artırılmasını talep ve dava etmiştir. Davalı, talep edilen nafakayı ödeme gücünün olmadığını bu nedenle davanın reddini istemiştir.Mahkemece; davacının maddi durumunun davalıdan daha iyi olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dava, yoksulluk nafakasının artırılmasına ilişkindir. TMK.nun 176/4.maddesine göre; tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın arttırılması veya azaltılmasına karar verilebilir.Yukarıda sözü edilen yasal düzenlemeye göre iradın arttırılması veya azaltılması için ya tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin bunu zorunlu kılması gerekmektedir. Bu doğrultuda yerleşen Dairemiz uygulamasına göre; nafaka alacaklısı davacının ihtiyaçları ile nafaka yükümlüsü davalının gelir durumunda, nafakanın takdir edildiği tarihe göre olağanüstü bir değişiklik olmadığı takdirde; yoksulluk nafakası TÜİK’in yayınladığı ÜFE oranında artırılmalı ve böylece taraflar arasında önceki nafaka takdirinde sağlanan denge korunmalıdır.Dosya kapsamından, tarafların 14.06.2012 tarihinde boşandıkları, boşanma ilamı ile davacı lehine aylık 125 TL yoksulluk nafakasına hükmedildiği, bu davanın açıldığı 21.05.2014 tarihi itibariyle aradan yaklaşık üç yıllık süre geçtiği, davacının dava açılış tarihi itibariyle ev hanımı olduğu ve geliri bulunmadığı ancak 16.03.2015 tarihi itibariyle Samsun Adliyesinde İcra Müdür Yardımcısı olarak çalışmaya başlamıştır. Her dava açıldığı tarihe göre değerlendirilmelidir. Buna göre, somut olayda; tarafların ekonomik ve sosyal durumlarında boşanma davasından, davacının işe giriş tarihine kadar olağanüstü bir değişiklik olduğu iddia ve ispat edilmemiştir. O halde; davacı için yoksulluk nafakasının niteliği ve takdir edildiği tarih gözetilerek, nafakanın dava tarihinden, davacının işe giriş tarihi olan 16.03.2015 tarihine kadar geçerli olmak üzere TÜİK’in yayınladığı ÜFE oranında artırılması suretiyle dengenin yeniden sağlanması gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 07.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.