Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 1886 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 20174 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ : BEYKOZ AİLE MAHKEMESİTARİHİ : 22/08/2014NUMARASI : 2014/46-2014/818Taraflar arasındaki nafaka davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, tarafların 11.02.2008 tarihinde boşandıklarını, boşanma kararı ile birlikte müvekkili lehine aylık 1.000,00 TL yoksulluk nafakasına hükmedildiğini, aradan geçen zaman içerisinde hükmedilen bu miktarın yetersiz hale geldiğini ileri sürerek, aylık 1.000,00 TL olan yoksulluk nafakasının aylık 5.000,00 TL'ye çıkartılmasını talep ve dava etmiştir.Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, aylık 1.000,00 TL olan yoksulluk nafakasının aylık 4.000,00 TL'ye çıkartılmasına karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Temyiz incelemesini yapan Yargıtay 3. Hukuk Dairesince, "Tarafların sosyal ve ekonomik durumları, nafakanın niteliği, ekonomik göstergelerdeki olumsuz değişiklikler ve ÜFE artış oranları dikkate alındığında davacı yararına hükmedilen yoksulluk nafakası miktarının fazla olduğu anlaşılmaktadır.Mahkemece; nafakanın niteliği ve anılan nedenlerle TMK. 4.maddesi gereğince "hakkaniyete" uygun nafaka miktarına karar verilmesi gerekirken; somut nedenleri ve gerekçeleri açıklanmadan fazla miktarda yoksulluk nafakasına hükmedilmesi doğru görülmemiştir." gerekçesiyle hüküm bozulmuştur.Bozma ilamına uyan mahkemece, davacı lehine belirlenen aylık 1.000,00 TL yoksulluk nafakasının dava tarihinden itibaren aylık 3.000,00 TL'ye çıkartılmasına karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Somut olayda; davacının ev hanımı olduğu ve annesine ait evde oturduğu; davalının ise çiçekçi dükkanının bulunduğu, aylık 3.000,00 TL gelir ve aylık 1.400,00 TL kira gelirinin bulunduğu, işyerine ait 4 adet ticari aracının olduğu tespit edilmiştir. Mahkemece, bozma ilamına uyulmasına rağmen, ÜFE artış oranları dikkate alınmadan hüküm kurulduğu, hükmün Yargıtay Bozma İlamı içeriğine uygun olmadığı anlaşılmaktadır.Tarafların sosyal ve ekonomik durumları, nafakanın niteliği, ekonomik göstergelerdeki olumsuz değişiklikler ve ÜFE artış oranları dikkate alındığında davacı yararına hükmedilen yoksulluk nafakası miktarının fazla olduğu anlaşılmaktadır.Mahkemece; Yargıtay Bozma İlamı doğrultusunda, nafakanın niteliği ve anılan nedenlerle ÜFE artış oranları ve TMK. 4.maddesi gereğince "hakkaniyete" uygun nafaka miktarına karar verilmesi gerekirken; somut nedenleri ve gerekçeleri açıklanmadan fazla miktarda yoksulluk nafakasına hükmedilmesi doğru görülmemiş olup, bu husus bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 09.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.