MAHKEMESİ : ANTALYA 8. AİLE MAHKEMESİTARİHİ : 09/02/2015NUMARASI : 2014/738-2015/72Taraflar arasındaki nafaka davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili dava dilekçesinde; tarafların müşterek çocukları E..B.., Z..N.. ve B..I..için aylık 350'şer TL iştirak nafakasına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı usulüne uygun davetiye tebliğine rağmen yasal süresi içinde cevap dilekçesi sunmamıştır. Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile müşterek çocuklar E..B.. ve Z..N.. için aylık ayrı ayrı 150'şer TL, B..I..için ise aylık 200,00 TL iştirak nafakasının davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm, davacı vekilince temyiz edilmiştir.Türk Medeni Kanunu'nun 327/1. maddesinde; çocuğun bakımı, eğitimi ve korunması için gerekli giderlerin anne ve baba tarafından karşılanacağı hükme bağlanmıştır. Aynı yasanın 328/1. maddesi hükmü gereğince ana ve babanın bakım borcu, çocuğun ergin olmasına kadar devam eder. Küçüğe fiilen bakan ana veya baba, diğerine karşı çocuk adına nafaka davası açabilir.(TMK. nun 329/1. maddesi)Nafaka miktarı, çocuğun ihtiyaçları ile ana ve babanın hayat koşulları ve ödeme güçleri dikkate alınarak belirlenir. Nafaka miktarının belirlenmesinde çocuğun giderleri de gözönünde bulundurulur. (TMK. nun 330/1. maddesi)TMK.'nın 331.maddesine göre; durumun değişmesi halinde hakim, istem üzerine nafaka miktarını yeniden belirler.Tüm bu maddeler doğrultusunda mahkemece iştirak nafakası artırım oranı belirlenirken; tarafların sosyal ve ekonomik durumları, çocuğun yaşı, eğitimi ve ihtiyaçları gözönünde bulundurulmalıdır.Somut olayda; müşterek çocuklar E..B.. ve Z..N..'ın 2012, B..I..'ın ise 2007 doğumlu olduğu, müşterek çocukların kreş ve etüt merkezi ücretlerinin aylık toplam 1.400,00 TL civarında olduğu, davacı annenin banka memuru olarak çalıştığı ve aylık 2.700,00 TL gelirinin bulunduğu, davalı babanın da yine banka memuru olup aylık 2.000,00 TL civarında maaş aldığı ve kira giderinin bulunmadığı anlaşılmaktadır.Buna göre, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, nafakanın niteliği, günün ekonomik koşulları, müşterek çocukların yaşları ve ihtiyaçları nazara alındığında mahkemece takdir edilen nafaka miktarı azdır. O halde, davalı babanın tespit edilen geliri ile orantılı olacak şekilde TMK.nun 4.maddesindeki hakkaniyet ilkesine göre uygun miktar nafakaya hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 24/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.