Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 18593 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 10742 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ : İSTANBUL 10. AİLE MAHKEMESİTARİHİ : 14/05/2015NUMARASI : 2014/783-2015/323Taraflar arasında görülen tedbir nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın yetki yönünden reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, dava dilekçesi ile; davalının açtığı boşanma davasının reddedildiğini, anılan kararın kesinleştiğini; davalının Boğaziçi Üniversitesinde bölüm başkanı olduğunu, aileye katkı sağlamadığını ileri sürerek; müvekkili için aylık 1.500.00.- TL tedbir nafakası ödemesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili, cevap dilekçesi ile; Bursa Aile Mahkemesinin yetkili olduğunu belirtmiş, davanın esastan da reddini istemiştir.Mahkemece; TMK'nun 177.maddesine göre, davacının yerleşim yerinin Bursa olduğu gerekçesi ile dava dilekçesinin yetki yönünden reddine, karar kesinleştiğinde dosyanın Bursa Aile Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.TMK'nun 177. maddesinde; "Boşanmadan sonra açılacak nafaka davalarında nafaka alacaklısının yerleşim yeri mahkemesi yetkilidir", aynı yasanın 201.maddesinde ise; "Evlilik birliğinin korunmasına yönelik önlemler konusunda yetkili mahkeme eşlerden herhangi birinin yerleşim yeri mahkemesinindir " yetkili olduğu belirtilmiştir.Dava, TMK'nun 197/2 maddesinde hükme bağlanan, müşterek yaşama haklı nedene dayalı olarak ara verilmesi nedeniyle açılan tedbir nafakası talebine ilişkindir.Bu hüküm gereğince, gerek tedbir nafakası, gerekse birliğin korunması ile ilgili diğer tedbirlere ilişkin davalar, eşlerden herhangi birinin yerleşim yeri mahkemesinde açılabilir.Davacı, davalının yerleşim yerinden ayrı bir yerde oturuyorsa davalı eşin yerleşim yerine gitme zorunluluğu olmadan kendi oturduğu yerleşim yeri Aile Mahkemesinde de dava açabilir. Bu halde davacı HMK'nun 201/1 maddesi hükmü gereğince kendi yerleşim yeri mahkemesinde veya HMK 6.maddesi hükmü gereğince davalının yerleşim yeri mahkemesinde dava açma konusunda seçimlik hakka sahiptir.Davacı, davayı kendi yerleşim yeri Bursa'da değil Boğaziçi Üniversitesinde öğretim görevlisi olan davalının yerleşim yeri İstanbul'da açmıştır. TMK 201/1 maddesi hükmü gereğince davanın açıldığı mahkeme bu davaya bakmaya yetkilidir.O halde mahkemece, davalının yetki itirazının reddi ile işin esası hakkında inceleme yapılarak taraf delilleri toplanıp, hasıl olarak sonuca uygun bir karar verilmesi gerekirken; aksi yazılı düşüncelerle yetkisizlik nedeniyle dava dilekçesinin yetki yönünden reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 23.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.