Y A R G I T A Y İ L A M IİNCELENEN KARARINMAHKEMESİ : SİVAS 2. AİLE MAHKEMESİTARİHİ : 26/03/2015NUMARASI : 2014/344-2015/204Taraflar arasındaki yoksulluk-iştirak nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili dilekçesinde; tarafların 2013 yılında boşandıklarını, boşanma neticesinde müşterek çocukların velayetlerinin davacı anneye verildiğini, boşanma davasında davacının kendisi ve müşterek çocuklar için nafaka talep etmediğini, dava sonrasında davacının müşterek çocuklar ile davalıya ait evde ikamet etmeye devam ettiklerini, ancak sonrasında davalının talebi neticesinde davacı ve müşterek çocukların davalıya ait evi boşaltmak durumunda kaldıklarını, halihazırda kirada oturduklarını, ayrıca aradan geçen süre içerisinde davacı ve müşterek çocuklarının ihtiyaçlarının arttığını, davacının kendisinin ve müşterek çocukların ihtiyaçlarını karşılamakta güçlük çektiğini belirterek, davanın kabulü ile, davacı lehine aylık 500 TL yoksulluk nafakası, müşterek çocuklar lehine ise aylık 300'er TL iştirak nafakasına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı cevap dilekçesinde; davacı ile anlaşmalı boşandıklarını, davacının kusurlu olduğunu bildiği için nafaka talep etmediğini, kusurlu olan tarafın nafaka talep etme hakkı bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile, dava tarihinden itibaren davacı için aylık 150 TL yoksulluk nafakasının, müşterek çocuklar için aylık 100'er TL'den toplam 200 TL iştirak nafakasının davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiştir.1-) İştirak nafakasına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.2-) Yoksulluk nafakasına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;Somut olayda; taraflar anlaşmalı olarak boşanmışlar, bu dava sırasında davacı 08.02.2013 tarihli celsedeki beyanında talep ettiği nafaka taleplerinden vazgeçtiğini belirtmiş, beyanı imza altına alınmış ve mahkemece de davacı nafaka talebinden vazgeçtiğinden nafaka konusunda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.Davacı kadın, boşanma davası sırasında, hür ve serbest iradesi ile, yoksulluk nafakasından feragat etmiş bulunduğundan, artık bir daha, yoksulluk nafakası talep edemez. Davacı kadın yönünden, yoksulluk nafakası talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 17.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.