MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 11. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 26/06/2014NUMARASI : 2007/260-2014/237Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacılar vekili dava dilekçesinde; davalılardan S. Petrol Ürünleri Tic. Ltd. Şti.'ye ait rottweiler cinsi köpeğin 08.06.2007 tarihinde davacıların müşterek çocuğu Melike'yi kafasından ısırdığını ve çocuğun ciddi şekilde yaralandığını, her ne kadar davalılardan G.. Ş.., olayla ilgili olarak yürütülen cezai soruşturma ve kovuşturmadaki beyanlarında bu köpeğin kendisine ait olduğunu belirtmiş ise de, bu şahsın yalnızca benzinlik çalışanı olduğunu ve böylesine pahalı cins bir köpeğin bu kişiye ait olamayacağını, köpeğin sahibinin gerçekte davalı şirket olduğunu ve şirketin öncelikle BK'nın 56.maddesinde düzenlenen hükümler gereği hayvan tutucusu olarak sorumlu olduğunu, kaldı ki, bir an için köpeğin fiili hakimiyetinin davalı Gökhan'da olduğu kabul edilse dahi, bu defa da davalı şirketin BK'nın 55. maddesinde göre istihdam edeninin sorumluluğuna dair düzenlemeler gereğince sorumlu olduğunu belirterek, meydana gelen zarar nedeniyle 1.000 TL maddi tazminat ve 25.000 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.Davalı S. Petrol Ürünleri Tic.Ltd.Şti. vekili cevap dilekçesinde; küçük Melike'yi ısırdığı iddia edilen köpeğin müvekkiline ait olmadığını, hayvanın sadece olay anı itibari ile müvekkiline ait petrol istasyonunda bulunmasının müvekkilinin hayvan tutucusu sıfatı ile sorumluluğunu gerektirmeyeceğini, ayrıca diğer davalı Gökhan'ın da müvekkili şirketin çalışanı olmadığını ve meydana gelen olayın davacıların çocuklarına karşı bakım ve gözetim yükümlülüklerini ihlal etmesi sonucu yaşandığını belirterek, davanın reddini talep etmiştir.Davalı G.. Ş.. usulüne uygun davetiye tebliğine rağmen yasal süresi içerisinde cevap dilekçesi sunmamış olup, 06.10.2008 tarihli beyan dilekçesinde ise; davacıların tüm hastane masraflarını karşıladığını ve halen de karşılamaya hazır olduğunu, ancak 25.000 TL manevi tazminat ödeyecek ekonomik gücü olmadığını belirtmiştir.Mahkemece; küçük Melike'nin yaralanmasına sebep olan köpeğin davalılardan G.. Ş..'a ait olduğu ve bu kişinin hakkında açılan ceza davasında mahkumiyetine karar verildiği, bu köpeğin asıl sahibinin davalı Selimiye Petrol Ürünleri Tic. Ltd. Şti. olduğu yönündeki iddianın ispat edilemediği gerekçesi ile, davalı Selimiye Petrol Ürünleri Tic. Ltd. Şti. bakımından davanın husumetten reddine, diğer davalı G.. Ş.. bakımından ise davanın kısmen kabulü ile maddi tazminat talebinin reddine ve 15.000 TL manevi tazminatın olay tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalı Gökhan'dan tahsiline karar verilmiş, hüküm davacılar vekilince temyiz edilmiştir.Dava, hayvan sahibi ve idare edenin sorumluluğuna dayalı maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. BK.nun 56. (TBK 67) maddesinde öngörülen hayvan idare edenin (tutucusunun) sorumluluğu, özel bir sorumluluktur. Anılan madde hükmüne göre, hayvanın bakımını ve yönetimini üzerine alan kişi, hayvanı idare eden (TBK 67'de hayvan bulunduran) sıfatıyla bu hayvanın sebebiyet vermiş olduğu zararları ödeme yükümlülüğü altındadır. Hayvan tutucusunun sorumluluktan kurtulabilmesi hayvanı, hal ve şartlara göre, gerekli bulunan özenle gözetmiş olduğunu ya da bu özen gösterilmiş olsaydı bile, zararın önlenemeyeceğini ispat etmesine bağlıdır. Kanunun öngördüğü bu özen borcu, zararın gerçekleşmesini önlemeye elverişli ve hayvan güdenin almak zorunda olduğu tedbirlerin tümünü kapsar. Durum ve koşullara göre, gereken özenle gözetim gösterilmez, ya da gösterilmiş olsa idi zararın önlenemeyeceği kanıtlanmaz ise, hayvan tutucusu sorumlu olur. Özenle gözetim, hayvanın cinsine, özellikle huyuna göre takdir edilir. Somut olaya bakıldığında; davacıların kızı Melike'nin köpek ısırması sonucu yaralandığı sabit olup, davacı taraf bu köpeğin davalı şirkete ait olduğunu iddia etmekte, davalı şirket ise köpeğin sahibi ve bakıcısı olmadığını savunmaktadır.Dosyada mevcut, İstanbul Anadolu 10. Sulh Ceza Mahkemesi'nin 2007/1241 Esas, 2013/235-Karar sayılı dosyasında davalı G.. Ş..'ın taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine karar verildiği ve bu kararın 06/06/2013 tarihinde kesinleştiği anlaşılmaktadır. Davalı Gökhan, ceza soruşturması kapsamında olayın hemen ardından verdiği ifadesinde küçük Melike'yi ısıran köpeğin kendisine ait olduğunu, bu köpeği ile birlikte diğer üç köpeğini davalı şirkete ait Selimiye Petrol isimli benzin istasyonunda bulunan kafeste beslediğini, köpeklerin kafes içinde bağlı şekilde durduğunu, olay günü kendisinin istasyonda bulunduğu sırada bağlı olan köpeğinin kaçarak yolun karşısına geçtiğini ve parkta oynayan küçük kızı ısırdığını belirtmiştir. Bununla birlikte davalı Gökhan, kovuşturma aşamasındaki ilk beyanında dava konusu köpeğini olay günü yine kendisi gibi taksicilik yapan arkadaşı Hasan Ay'a teslim ettiğini, arkadaşı Hasan'ın anlattığına göre köpeği gezdirdiği esnada köpeğin Hasan'ın elinden kaçarak parkta oynayan Melike'yi ısırdığını, kendisinin bu olayı görmediğini, arkadaşı Hasan'dan duyduğunu ifade etmiş, yine kovuşturmadaki ikinci beyanında ise zaman zaman davalı şirkete ait benzin istasyonuna köpeğini bıraktığını, olay günü de köpeğinin karşı taraftaki parkta oynayan küçük kızı ısırdığını, kendisinin olaya hemen müdahale ettiğini ve köpeğini sakinleştirdiğini belirtmiştir. Davalı Gökhan'ın beyanları ilk aşamadan itibaren kendi içerisinde çelişkiler içermektedir. Yine dosya kapsamında dinlenen tanık İ.. V.., davalı şirkete ait benzin istasyonunun her gün gidip geldiği yolun üzerinde olduğunu, bu köpeği bu benzinlikte sürekli gördüğünü, benzinlikteki marketin yan tarafında kafesi olduğunu, zaman zaman da başıboş dolaştığını beyan etmiştir. Davalı Gökhan hakkında yapılan sosyal ekonomik durum araştırma tutanağına göre ise, davalı Gökhan'ın Petrol Ür. Tic. Ltd. Şti.'den 2007 yılının Ağustos ayında ayrıldığı belirtilmiştir.Bu itibarla yukarıda mevcut deliller kapsamında küçük Melike'yi ısıran köpeğe davalı Selimiye Petrol Ür. Tic. Ltd. Şti.'ne ait petrol istasyonunda bulunan ayrı bir kafeste bakılıp beslendiği, davalı Gökhan'ın bu köpeğin gözetimi ile zaman zaman ilgilendiği, davalı Gökhan'ın ceza soruşturmasının ilk aşamadaki samimi beyanına göre bu köpeğin olay günü yine benzin istasyonundaki kafeste bağlı bulunduğu sırada bir anda fırlayarak davacıların kızı küçük Melike'yi ısırdığı, bu köpeğin benzin istasyonundaki kafeste yaşadığı ve zaman zaman da bu istasyonda başıboş şekilde dolaştığı anlaşılması karşısında davalı şirketin hayvan tutucusu sıfatına sahip olduğu ve bu yönüyle sorumlu tutulması gerektiği açıktır.Yukarıda açıklandığı şekilde olayın gelişim biçimi ve hayvan idare edenin (hayvan tutucusunun) sorumluluğunu düzenleyen ilkeler birlikte değerlendirildiğinde, davalı şirketin belirlenecek zarardan sorumlu tutulması gerekirken, bu yön gözetilmeksizin yazılı gerekçe ile davalı şirket açısından davanın husumetten reddine karar verilmiş olması doğru görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 17.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.