MAHKEMESİ : TAVŞANLI 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 20/02/2015NUMARASI : 2014/579-2015/98Taraflar arasındaki nafaka artırımı davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili dava dilekçesinde; tarafların boşandıklarını, müşterek çocuk Y. E. için, 2013 yılında 200 TL olarak belirlenen iştirak nafakasının, müşterek çocuğun anaokuluna başlaması, okul kapsamında aile katılım etkinlikleri yapıldığı, bu kapsamda, müşterek çocuğun ihtiyaçlarının arttığını,nafakanın yetersiz kaldığını belirterek, iştirak nafakasının 500 TL'ye artırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı cevap dilekçesinde; müşterek çocuğun kendisine gösterilmesine davacının izin vermediğini, böbrek hastalığı nedeniyle ağır işlerde çalışamadığını, yeniden evlendiğini, ödeme gücü olmadığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.Mahkemece; 6 yaşında olan müşterek çocuk için, davalı ile aynı gelir seviyesinde olan davacı tarafından da 200TL bütçe ayrılması halinde aylık 400 TL'nin müşterek çocuğun ihtiyaçları için yeterli olacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dava, iştirak nafakasının artırılması istemine ilişkindir.TMK. 182/2.maddesine göre; "Velayetin kullanılması kendisine verilmeyen eşin çocuk ile kişisel ilişkisinin düzenlenmesinde, çocuğun özellikle sağlık, eğitim ve ahlak bakımından yararları esas tutulur. Bu eş, çocuğun bakım ve eğitim giderlerine gücü oranında katılmak zorundadır". Aynı Yasanın 328/1.maddesine göre de; "Ana ve babanın bakım borcu, çocuğun ergin olmasına kadar devam eder. Nafaka miktarı, çocuğun ihtiyaçları ile anne ve babanın hayat koşulları ve ödeme güçleri dikkate alınarak belirlenir. Nafaka miktarının belirlenmesinde çocuğun gelirleri de gözönünde bulundurulur" (TMK. 330/1).İştirak nafakasının; çocuğun yaşı, eğitim durumu, günün ekonomik koşullarındaki paranın alım gücü ile genel ihtiyaçlarına uygun olarak ana babanın mali durumları da gözetilmek suretiyle takdiri gerekir.Somut olayda, yapılan sosyal ekonomik durum araştırmasına göre, davacının fabrikada işçi olarak çalıştığı, aylık 950 TL maaş aldığı, babasına ait evde yaşadığı; davalının ise asgari ücretle çalıştığı, evli olduğu, babasına ait evde yaşadığı tespit edilmiştir.Bununla birlikte, Tavşanlı 2.Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2013/22 Esas- 2013/144 Karar sayılı nafakanın artırımına ilişkin davanın dava tarihi 08.01.2013 olup, bu davanın açıldığı tarih itibariyle aradan geçen yaklaşık iki yıllık süre içerisinde, müşterek çocuğun büyümesi ve ihtiyaçlarının artması karşısında düşük kaldığı anlaşılmaktadır.Buna göre mahkemece, tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumları, nafakanın niteliği, müşterek çocuğun yaşı, eğitim durumu, ihtiyaçları, ekonomik göstergelerdeki değişim nazara alınarak asgari oranda artırım yapılmasına karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 27.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.