Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 16306 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 7829 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : KAYSERİ 4. AİLE MAHKEMESİTARİHİ : 12/12/2013NUMARASI : 2013/49-2013/1145 Taraflar arasında görülen ziynet eşyası alacağı davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı ve davalı M.. Z.. tarafından temyiz edilmiştir. Y A R G I T A Y K A R A R I Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Davacı vekili, dava dilekçesinde; davacıya, düğün merasimi sırasında takılan 40 adet çeyrek altın ile bir adet hediyelik bileziğin, düğünden bir hafta sonra, davalı kayınvalide G.. Z.. tarafından alındığı; diğer ziynet eşyalarının ise, davalı koca tarafından bozdurulduğu gerekçesiyle,fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, şimdilik 1000 TL'nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalılar vekili, cevap dilekçesinde; davacıya, dava dilekçesinde belirtildiği kadar ziynet eşyası takılmadığını, 40 adet çeyrek altın ve bir adet hediyelik bileziğe davalı kayınvalide tarafından el konulduğu iddiasının doğru olmadığını; davalı M.. Z.. tarafından bozdurulduğu iddia edilen ziynet eşyalarının ise, davacı tarafından götürüldüğünü belirterek, her iki davalı aleyhine açılan davanın reddine karar verilmesini savunmuştur. Mahkemece;davalı G.. Z.. aleyhine açılan davanın, ispatlanamaması nedeniyle reddine; davalı M.. Z.. aleyhine açılan davanın kabulü ile, ziynetlerin toplam değeri olan 36.765 TL'nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalı M.. Z.. 'den tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı M.. Z.. tarafından temyiz edilmiştir Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin tüm,davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. Dava dilekçesinde, düğünde takılan 40 adet çeyrek altın ile bir adet hediyelik bileziğe, düğünden bir hafta sonra davalı kayınvalide tarafından el konulduğu gerekçesiyle bedelinin tahsiline karar verilmesi talep edilmiştir. Ne var ki, dosya da dinlenen tanık beyanları ve dosya kapsamıyla, dava konusu 40 adet çeyrek altın ile bir adet hediyelik bileziğin davalı kayınvalide tarafından alındığı ispat edilememiştir. Bu durumda, davalı kayınvalide tarafından alındığı ispat edilemeyen 40 adet çeyrek altın ile bir adet hediyelik bilezik yönünden red kararı verilmesi gerekirken; Davalı M.. Z.. tarafından alınıp bozdurulduğu iddia edilmeyen, 40 adet çeyrek altın ile bir adet hediyelik bilezik bedelinin davalı M.. Z..'ten tahsiline karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir. Bundan ayrı olarak, davacı vekili, 18.09.2013 havale tarihli ıslah dilekçesinde; ıslah edilen 35.765 TL için faiz talebinde bulunmamasına rağmen, mahkemece, ıslah edilen miktara dava tarihinden itibaren faiz uygulanması da doğru görülmemiş,bozmayı gerektirmiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 10.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.