MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 6. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 04/02/2014NUMARASI : 2013/202-2014/65Taraflar arasındaki menfi tespit - istirdat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, istirdat talebinin kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili 20.07.2009 tarihli dava dilekçesinde; müvekkilinin kaçak elektrik kullanmadığının ve davalıya, 36.927,20 TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiş, 06.12.2010 tarihli dilekçesinde; davanın açılmasından sonra davalı şirketin 36.927,20 TL'lik borcu, 25.469,45 TL'ye çektiğini, müvekkilinin de 10.11.2009 ile 13.04.2010 tarihleri arasında davalı şirkete toplam 25.469,45 TL ödeme yaptığını belirterek; müvekkilinin, davalı şirkete 36.927,20 TL borçlu olmadığının tespiti ile ödenen 25.469,45 TL'nin istirdatına karar verilmesini istemiştir.Davalı vekili cevap dilekçesinde; davanın reddine karar verilmesini dilemiştir.Mahkemece; davacının menfi tespit isteminin kabulü ile, davalıya 36.927,20 TL borçlu olmadığının ve kaçak elektrik kullanmadığının tespitine, istirdat talebinin kabulü ile 8.117,29 TL'nin dava tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm; davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Temyiz incelemesini yapan Yargıtay 7. Hukuk Dairesi; 13.12.2012 tarih; 2012/4211 E.; 2012/9294 K. sayılı ilamında; HMK'nın 297.maddesinde mahkeme kararında hangi hususların yer alacağını açıkça belirtiği, eldeki davada mahkemece menfi tespit yönünden davacının kaçak elektrik kullanmadığının kabulüne ve tahsil edilen 25.517,21 TL kaçak tüketim bedelinden 8.117,29 TL'nin davacıya iadesine karar verdiği, mahkemece, tereddüte meydan vermeyecek şekilde karar sonucunun açıkça belirtilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesinin bozmayı gerektirdiği, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmediği gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemece bozma ilamına uyma kararı verilmiş, davacının kaçak elektrik kullandığı ancak kullanılan kaçak elektrik bedelinin 17.352,16 TL olduğu, davacının, davalıya 25.469,45 TL ödediği, davacının menfi tespit istemini 06.12.2010 tarihinde istirdada çevirdiği, fazla ödediği miktar olan 8.117,29 TL'nin iadesinin gerektiği gerekçesiyle; istirdat talebinin kabulü ile fazla ödenen 8.117,29 TL'nin dava tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde görülmeyerek reddedilmiştir. Dava; kaçak tutanağına istinaden açılmış, menfi tespit ve istirdat istemine ilişkindir. Dosyadaki bilgi ve belgelerden; temyize konu davanın; 20.07.2009 tarihinde, menfi tespit davası olarak açıldığı, davacının, davalı şirkete verdiği itiraz dilekçesinin, davalı şirketin ilgili komisyonunca uygun görülerek, borcun 36.927,20 TL'den, 25.469,45 TL'ye çekilmesi üzerine; davacının, 10.11.2009 tarihinde; davalı şirkete 3.264,00 TL; 09.12.2009 tarihinde 3.420,00 TL; 12.01.2010 tarihinde 3.421,00 TL, 11.02.2010 tarihinde 3.496,00 TL, 18.03.2010 tarihinde 3.583,79 TL, 13.04.2010 tarihinde 3.649,00 TL ödeme yaptığı anlaşılmıştır. Her ne kadar mahkemece; 8.117,29 TL'nin dava tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş ise de; dava tarihinde davacı henüz davalıya ödeme yapmadığından ve ödemeler dava tarihinden çok sonra peyder pey ödediğinden, mahkemece, davalıdan istirdatına karar verilen 8.117,29 TL'nin, dava tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesi doğru görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiştir. Hal böyle olunca mahkemece; istirdatına karar verilen paranın ödeme tarihi dikkate alınarak faiz hususunda bir karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 15.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.