Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1587 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 522 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİTaraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.Y A R G I T A Y K A R A R ITemyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.Davada; ayrı yaşamda haklılık iddiasına dayalı olarak davacı eş (kadın) için aylık 400 TL, davacı kadının yanında kalan müşterek çocuk için aylık 400 TL tedbir nafakasına hükmolunması istenilmiş, mahkemece davanın kısmen kabulüyle davacı kadın için aylık 100 TL, müşterek çocuk için aylık 100 TL tedbir nafakasına hükmedilmiştir.Tarafların yapılan sosyal ve ekonomik durum araştırmasında, davalının Meteoroloji İstasyonunda hizmetli olarak çalıştığı, aylık 2.000 TL gelirinin olduğu, davacının ise ev hanımı olduğu anlaşılmaktadır.Tedbir nafakasının miktarı, davalı kocanın geliriyle orantılı olmak kaydıyla birlikte yaşadıkları zamanda eşine sağladığı geçim şartlarını ayrı yaşama hallerinde de sağlayacak oranda olması gerekir.Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına, özellikle davalının gelir durumuna göre takdir edilen nafaka miktarı azdır. Mahkemece; davacı tarafın geçimi için gerekli davalının geliri ile orantılı olacak şekilde TMK'nun 4.maddesindeki hakkaniyet ilkeside dikkate alınarak, davacı eş yönünden daha uygun nafakaya hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırıdır.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 05.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.