MAHKEMESİ : KEMALPAŞA 2. ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİTARİHİ : 25/02/2015NUMARASI : 2014/510-2015/83Taraflar arasındaki nafaka davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili dava dilekçesinde; davalı kocanın sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığını, başka bir kadınla birlikte yaşadığını, müvekkiline ve müvekkilinin yanında yaşayan müşterek çocuğa bakmadığını iddia ederek; davacı eş ve çocuk için ayrı ayrı aylık 1.000,00 er TL olmak üzere toplam 2.000,00 TL tedbir nafakasının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde; müvekkilinin, müşterek çocuk Mehmet için nafaka vermeye hazır olduğunu, ayrı yaşamda haklı olmadığı için eş yönünden nafaka talebinin reddi gerektiğini savunmuştur.Mahkemece; davacının ayrı yaşamakta haklı olduğu kanaatine varılmış, yargılama aşamasında davacı eş ve çocuk için 400,00 'er TL tedbir nafakası takdir edilmiş ancak karar tarihinden önce davalı kocanın iş akdinin feshedildiği gerekçesiyle davacı için aylık 250,00 TL, müşterek çocuk için 200,00 TL olmak üzere aylık toplam 450,00 TL nafakanın davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dava, ayrı yaşamda haklılık olgusuna dayalı olarak açılmış tedbir nafakası istemine ilişkindir.Temyize konu uyuşmazlık; mahkemece takdir edilen nafakanın, ev hanımı olan davacı eş ve öğrenci olan küçüğün ihtiyaçlarını karşılamaya yetecek miktarda olup olmadığı hususunda toplanmaktadır.Dosya içeriğinden; davacının herhangi bir gelirinin bulunmadığı; davalı kocanın şoför olarak çalıştığı, aylık 2.200,00TL maaş aldığı, ayrıca emekli olup aylık 1.000,00TL emekli maaşı aldığı, kendine ait evde oturduğu, adına kayıtlı bir daire, iki dönüm kirazlık ve 2011 model bir aracının bulunduğu, yargılama sırasında şoför olarak çalıştığı iş yerinden ayrıldığına dair belge ibraz ettiği, 1997 doğumlu müşterek çocuk Mehmet'in, annesiyle birlikte yaşadığı ve öğrenci olduğu anlaşılmıştır. Tedbir nafakasının niteliği ve yasal düzenlemeler gereği eşler evlilik birliğinin giderlerine güçleri oranında emek ve malvarlıklarıyla katılırlar. (TMK m. 186/son) Tedbir nafakası miktarı tayin edilirken, birliğin giderlerine katılmada eşlerin "ekonomik güçleri" ile müşterek yaşam sırasında davalının, davacı eşine ve müşterek çocuğuna sağlamış olduğu yaşam düzeyi dikkate alınmalıdır. Hakim; eşlerin birlikte yaşarken sürdürdükleri hayat seviyelerinin ayrı yaşamaları halinde de korumaları gerektiğini gözetmelidir.Somut olayda; davacı eş için takdir edilen aylık 250,00 TL ve 19.10.1997 doğumlu lise öğrencisi müşterek çocuk için takdir edilen 200,00 TL nafakanın, ihtiyaçları karşılamayacağı ve davalının, müşterek yaşam sırasında onlara sağladığı imkanları, ayrı yaşam sırasında nafaka alacaklılarına sunmaktan uzak olduğu açıktır. Hal böyle olunca mahkemece; tarafların sosyal ve ekonomik durumları, müşterek çocuğun yaşı ve ihtiyaçları ve nafakanın niteliği göz önünde bulundurularak, davacı tarafın geçimi için gerekli, davalının geliri ile orantılı olacak şekilde, TMK'nın 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak eş ve çocuk için daha yüksek oranda nafakaya hükmedilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 08.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.