MAHKEMESİ : KIZILTEPE 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 20/05/2014NUMARASI : 2012/286-2014/526Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili dava dilekçesinde; davacıya ait tarımsal sulama aboneliği kapsamında gönderilen faturadaki miktarın fahiş olduğunu, şifahen yapılan müraacaatların sonuçsuz kaldığını, davalı kurumun ek tüketimler ilave edilerek tamamen keyfi ve hukuka aykırı fatura tanzimi yoluna gittiğini, faturada tespit edilen ilk ve son endeks arasındaki farka eklenecek KDV dahil fatura miktarının daha düşük olması gerektiğini belirterek, fazlaya ilişkin hakların saklı kalması kaydıyla 2011/12. dönem fatura ihbarnamesindeki 12.014,91 TL lik borç için 1.714,00 TL borçlu olduğunun ve 10.314,91 TL borçlu olmadığının tespitine, işlemiş ve işleyecek faiz tahakkukunun durdurulmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının faturaya yaptığı itirazın haksız olduğunu, davaya konu faturanın 15/10/2011 tarih ve ......... seri numaralı tutanak gereği sayacın R-ST- fazlarına ait akım trafolarının gerilim uçlarının çapraz bağlı olmaları nedeniyle eksik değer kaydetmesinden dolayı düzenlendiğini ve ek tahakkuk yapıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile davacının dava konusu 5267 abone numaralı 2011/12. döneme ait 05/01/2012 tarih ve 7.343,49 TL meblağlı faturadan dolayı davacının davalı kuruma 1.337,96 TL borçlu olup fazlaya ilişkin kısım olan 6.005,53 TL borçlu olmadığının tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hükmü davalı vekili tarafından süresi içinde temyiz etmiştir.Ancak, kısa kararda, davanın kısmen kabulü ile davacının dava konusu 861 abone numaralı 2011/12. döneme ait 05/01/2012 tarih ve 12.014,91 TL meblağlı faturadan dolayı davacının davalı kuruma 3.407,21 TL borçlu olup fazlaya ilişkin kısım olan 8.607,7 TL borçlu olmadığının tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.Bu durum, kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki oluşturmaktadır.10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas- 1992/4 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca kısa karar ile gerekçeli kararın çelişik bulunması hali bozma nedeni oluşturmaktadır.Anılan içtihadı birleştirme kararı gereğince, kısa kararla bağlı olmaksızın, ancak kısa karar ile gerekçeli karar arasındaki çelişki giderilecek şekilde vicdani kanaate göre yeniden bir karar verilmelidir. Bozma nedenine göre, diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 07.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.