MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİTaraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir. Y A R G I T A Y K A R A R I Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davacı vekili dava dilekçesinde; tarafların 2008 yılında evlendiklerini, müşterek iki çocuklarının bulunduğunu, davalının davacıya karşı kötü muamelede bulunduğunu, sorumluluklarını yerine getirmediğini belirterek davacı için 600TL, müşterek çocuklar için ayrı ayrı 200'er TL tedbir nafakasına hükmedilmesini talep etmiştir. Davalı cevap dilekçesinde; davacının iddialarının doğru olmadığını, müşterek çocukları kendisine bırakıp kaçtığını, çocuklarının yanında olduğunu, nafaka ödeyecek gücünün bulunmadığını belirterek davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece, davacı kadın için 200 TL, bakım ve gözetimi anne tarafından yapıldığı gerekçesi ile müşterek çocuklar için ayrı ayrı 100'er TL tedbir nafakasına hükmedilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir. ...- Davacı eş lehine hükmedilen nafakaya yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davacının ayrı yaşamada haklılığını ispat ettiğinin anlaşılmasına ve de tedbir nafakasının miktarına göre davalı eşin bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının reddine,...)Müşterek çocuklar lehine hükmedilen nafakalara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Somut olayda, yargılama esnasında beyanda bulunan davacı asil, dinlenen davacı tanığı müşterek çocukların davalı babanın yanında kaldığını belirtmişlerdir. Davalı yanında kalan müşterek çocuklar yönünden tedbir nafakasına ilişkin talebin reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı gerekçe ile kısmen kabulü yönünde hüküm tesisi isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 31.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.