MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ .Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Y A R G I T A Y K A R A R I Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davacı vekili dava dilekçesinde; tarafların 5 yıllık evli olduklarını; dava tarihinden 18 ay önce "çocuğunu da al, defol git" denilerek müvekkilinin müşterek evden kovulduğunu, babasının evine dönen davacıyı o tarihten bu yana davalının aramadığını belirterek; müvekkili için aylık 300,00 TL; müşterek çocuk için 200,00 TL olmak üzere aylık 500,00 TL tedbir nafakasının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının kendi isteği ile müşterek konutu terk ettiğini; davacının evine dönmesi halinde müvekkilinin davacıya bakmaya hazır olduğunu belirterek; davanın reddine karar verilmesini savunmuştur. Mahkemece; davacının ayrı yaşamda haklı olduğunu ispatlayamadığı gerekçesi ile davacı için talep edilen tedbir nafakası talebinin reddine; müşterek çocuk için 100,00 TL nafakanın davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dava, ayrı yaşamda haklılık nedenine dayalı olarak açılmış tedbir nafakası istemine ilişkindir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.Ancak dosya içeriğindeki bilgi ve belgelerden; davacının ev hanımı olduğu, herhangi bir gelirinin bulunmadığı; çocuğu ile birlikte babasının evinde kaldığı; davalının ise römork imalatı işi ile uğraştığı, babası ile birlikte çalıştığı, asgari ücret aldığı, anne babası ile birlikte oturduğu anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca; tarafların sosyal ve ekonomik durumları, müşterek çocuğun yaşı ve ihtiyaçları, nafakanın niteliği nazara alındığında; 2009 doğumlu... için takdir edilen aylık 100,00 TL nafakanın az olduğu kanaati ile takdir edilen nafaka miktarı TMK’nın 4. maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesine uygun bulunmamış; müşterek çocuk yararına hakkaniyete uygun daha yüksek bir miktar nafakaya hükmolunması için hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 07.10.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.