MAHKEMESİ : GAZİANTEP 4. ASLİYE HUKUK(TÜKETİCİ) MAHKEMESİTARİHİ : 01/10/2013NUMARASI : 2013/70-2013/609Taraflar arasında görülen menfi tespit davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Y A R G I T A Y K A R A R I Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının, ocaklar mahallesi 50 nolu cadde no. 113 Şahinbey/Gaziantep adresindeki 00003886750 numaralı elektrik abonesi olduğunu, davalı idare ekiplerince 15/01/2012 tarihinde yapılan kontrollerde müvekkilinin sayacının değiştirilmek amacıyla sökülerek alınarak yerine yeni sayaç takıldığını, bir süre sonra Tedaş tarafından müvekkiline sökülen sayacın eksik tüketim kaydettiği belirtilerek hakkında 5187 numaralı kaçak tutanağı tanzim edildiğini, 13/01/2012 tarih ve 22640 sayılı yazı ile 0.50 TL kaçak enerji kullanım cezası ve 11.395,30 TL kaçak ek tahakkuk faturası olmak üzere toplam 11.395,80 TL fatura tahakkuk edildiği bildirildiğini, kaçak elektrik faturasına davacı tarafından 16/04/2012 tarih 194236 sayılı dilekçesi ile itiraz edildiğini, ancak davalı kurum tarafından dilekçeye red cevabı verildiğini, kaçak elektrik tutanağının tutulduğu tarihten önce ve sonraki tüketimler incelendiğinde müvekkilinin kaçak elektrik kullanmadığının görüleceğini, bu nedenlerle davalarının kabulü ile davacı aleyhine tahakkuk ettirilen 13/01/2012 tarili 11.935,80 TL tutarındaki kaçak elektrik cezasının menfi tespitine karar verilmesin dava ve talep etmiştir.Davalı vekili cevap dilekçesinde; dava konusu elektrik aboneliği ile ilgili olarak davalı kurum tarafından 05/01/2012 tarihinde yapılan kontrolde sayaca fiziki müdahalede bulunarak sayacın eksik tüketim kaydetmesini sağlamak suretiyle kaçak elektrik kulllanıldığının tespit edildiğini, yapılan sayaç kontrolünde sayacın vekalet mühürlerine müdahale edilerek açılmış olduğunu, sayaç gerilim uçlarının içten köprülü olduğu ve sayacın % 95 eksik endek kaydettiğinin tepit edildiğini, yapılan bu tespitin 05/01/2012 tarihli kaçak elektirk tespit tutanağı ile kayıt altına alındığını, davacının kaçak elektrik kullandığının sabit olması üzerine Müşteri Hizmetleri Yönetmeliğinin 15. maddesi gereğince 0.50 TL kaçak elektrik kullanma cezası ve 11.395,30 TL kaçak elektrik faturası tahakkuk ettirildiğini, davacının tahakkuk ettirilen bu miktara itiraz ettiğini, ve yapılan bu itirazı kaçak itiraz komisyonun değerlendirerek ve 17/02/2012 tarih ve 2012/124 sayılı karara itirazın reddine karar verildiğini, bu nedenlerle haksız ve mesnetsiz olarak açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Mahalli Mahkemece açılan davanın; hukukî niteliği itibari ile davacının davalı kuruma borçlu olmadığının tespiti istemine ilişkin olduğu, davacı hakkında kaçak elektrik kullanma eyleminden dolayı, Gaziantep 16. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/687 esas sayılı dosyasında dava konusu abonelik ile ilgili davacı hakkında karşılıksız yararlanma davası açıldığı, müştekisinin Tedaş Müessese Müdürlüğü olduğu, yargılamanın hâlen devam ettiği, 26/07/2013 tarihli bilirkişi raporuna göre; davacının 05/01/2012 tarihli kaçak tespit tutanağı döneminde kaçak elektrik kullanıldığı, bu kullanıma ilişkin borcun KDV dahil olmak üzere toplam 3,29 TL olduğu, abonelik için hesaplanan ek tüketim tutarının (KDV dahil olmak üzere) 396,02 TL olduğu, dolayısıyla aboneliğe ait toplam tüketim borcunun 399,31 TL olduğunun bildirildiği, bilirkişi tarafından verilen raporun denetime elverişli ve hüküm kurmaya yeterli olduğu görülerek, davacının davalıyı 399,31 TL dışında borçlu olmadığının tespitine karar verilmiştir.Taraflar arasındaki uyuşmazlık; kaçak elektrik kullanımından dolayı davacının davalıya borçlu olmadığının tespitine ilişkin menfi tespit davasıdır.Davacı hakkında davalı kurum elemanlarınca usulüne uygun olarak 05/01/2012 tarihli kaçak elektrik tutanağı düzenlenmiş, aynı zamanda davacı hakkında karşılıksız yararlanma eyleminden dolayı suç duyurusunda bulunulmuş ve hakkında karşlıksız yararlanma suçundan dolayı kamu davası açılmış ve Gaziantep 16. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/687 Esas sayılı dava dosyası hâlen derdesttir.Kural olarak; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu 74. Maddesi ve 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 53. maddesi gereği hukuk hâkimi, ceza mahkemesinin kesinleşmiş kararları karşısında esas bakımından bağımsız kılınmış ise de hukuk hâkiminin bu bağımsızlığı sınırsız olmayıp öğretide ve yerleşik Yargıtay içtihatlarında, ceza hâkiminin tespit ettiği maddî olaylarla ve özellikle “fiilin hukuka aykırılığı” konusu ile hukuk hâkiminin tamamen bağlı olacağı kabul edilmekte olup maddî olayları ve yasak eylemleri saptayan ceza mahkemesi kararı, taraflar yönünden kesin delil niteliği taşıyacaktır.Her ne kadar hukuk mahkemesi, ceza mahkemesinin kararı ile bağlı değil ise de; somut olayda ceza yargılamasında fiilin davacı tarafından işlenmediği veya yapılacak kusur incelemesi ile yargılama sonucunda verilecek kararın eldeki davayı etkilemesi söz konusudur. Bu nedenle, ceza davasının sonucunun bekletici sorun yapılması gerekirken, mahkemece; Gaziantep 16. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/687 Esas sayılı dava dosyasının sonucu beklenmeksizin karar verilmesi doğru görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, sair hususlar incelenmeksizin, davalının temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK'nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 02.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.