MAHKEMESİ : MERSİN 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİTARİHİ : 27/05/2014NUMARASI : 2013/82-2014/208Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, mahkemenin görevsizliğine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde K.. Ş.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacılar vekili dilekçesi ile; davacıların uluslararası alanda lojistik faaliyeti ile iştigal ettiğini, İngiltere'de faaliyet gösteren dava dışı şirketlerin davacılara başvurarak muhtelif menşelerden Afganistan'a ve icabında sair memleketlere taşınacak askeri nitelikte malzemenin ister doğrudan doğruya, ister başka müesseseler ile teşrik suretiyle taşımasını üstlenmesi talebinde bulunduklarını, bunun üzerine daha önce iş yaptıkları davalılar Kahramanlı ..... Nak. Ve Tic. Ltd. Şti., A.. K.. ve M.. E.. ile temasa geçtiklerini, davacılar ile bu davalılar arasında taşıma ile ilgili sözleşme imzalandığını, sözleşmeye göre davalıların yaptıkları taşımalardan elde ettikleri net kazançtan davacılara pay vereceklerinin hüküm altına alındığını, taşımaların yapıldığını, ancak bu davalıların son taşımanın bazı sorunlardan dolayı davalı Meter ..... Taş. San. Tic. Ltd. Şti. tarafından yapılacağının bildirildiğini, bu hususta aynı şartlarla anlaşmalar yapıldığını, son taşımanın bu davalı tarafından yapıldığını, ancak taraflar arasında imzalanan sözleşme uyarınca davalılar tarafından davacılara herhangi bir net kar payı ödemesi yapılmadığını iddia ederek 454.750 Amerikan Doları'nın davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.Davalı vekilleri ayrı ayrı dilekçeleri ile davanın reddini dilemişler, mahkemece; dava operasyonel taşımaya dönük davacı ve davalılar arasında kurulduğu iddia edilen adi ortaklığın işleyişinden kaynaklı alacağın tasfiyesi davası olarak nitelendirilmiş, adi ortaklığın BK'nun 620. maddesinde düzenleniği, TTK'nunda düzenlenmediği, tarafların ticari şirket olması halinde dahi adi şirketin kendisi bir tüzel kişilik olmadığından TTK manasında bu adi şirketin işlerinden kaynaklanan davanın ticaret mahkemesinde görülemeyeceği kabul edilerek, mahkemenin görevsizliğine, davaya bakma görevinin HMK'nun 1. ve 2. maddesi gereğince Mersin Asliye Hukuk Mahkemesine ait olduğuna karar verilmiş, hüküm davalı Kahramanlı ..... Nak. Ve Tic. Ltd. Şti. vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davada, mahkemenin de kabul ettiği üzere adi ortaklıktan kaynaklanan alacağın tahsili talep edilmektedir.TBK'nun 620.maddesinde; "Adi ortaklık sözleşmesi, iki ya da daha fazla kişinin emeklerini ve mallarını ortak bir amaca erişmek üzere birleştirmeyi üstlendikleri sözleşme" olarak tanımı yapılmıştır.Adi ortaklık, bir ticari işletmeyi işletmek şeklinde olabileceği gibi esnaf işletmesi veya hiç bir işletme olmaksızın bir kaç kişinin muhtemel kazancı paylaşmak amacıyla emeklerini ve mallarını bir araya getirme şeklinde de olabilir.6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun 4. maddesinde "Her iki tarafın ticari işletmesi ile ilgili hususlardan doğan hukuk davaları ticari dava sayılır" aynı kanunun 5.maddesinde "Aksine hüküm olmadıkça dava olunan şeyin değerine ve tutarına bakılmaksızın Asliye Ticaret Mahkemesi görevlidir" hükmü düzenlenmiştir. Davada tarafların Ticaret Siciline kayıtlı limited şirketler olmaları ve davanın da ticari işletmeleri ile ilgili bulunması nedeniyle Asliye Ticaret Mahkemesi davaya bakmakla görevlidir.Hal böyle olunca; mahkemece, işin esasına girilerek oluşacak sonuç dairesinde hüküm tesisi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde görevsizlik kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.Bozma nedenine göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 01.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.