MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ.Taraflar arasında görülen tazminat davasına dair verilen hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir. Hükmün temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması davacılar vekili tarafından istenilmekle; taraflara yapılan tebligat üzerine duruşma için tayin olunan günde davacılar vekili Av. ... ile davalı vekili Av. ... geldi. Gelen taraf vekillerinin sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra işin karara bağlanması için belirlenen güne dosyanın bırakılması uygun görüldü. Belirli gün ve saatte dosyadaki bütün kâğıtlar okunarak, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacılar vekili dilekçesinde; Müvekkillerinin oğlu...’in ekmek almak için fırına gittiği sırada davalı idareye ait elektrik direğindeki akıma kapılarak yaralandığını, küçüğün 5 ay süreyle hastanede tedavi gördüğünü ve halen vücut fonksiyonlarının % 50 sini kaybetmesi nedeniyle bakıma muhtaç bir şekilde evinde yattığını ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, küçük... için 1.000 TL maddi, 100.000 TL manevi, davacılar... ve ... için ise 1.000’er TL maddi ve 75.000’er TL manevi tazminatın faiziyle birlikte tahsilini talep etmiş, 07.11.2012 tarihli ıslah dilekçesi ile de küçük... için maddi tazminat talebini 192.443,33 TL ye yükseltmiştir.Davalı vekili cevap dilekçesinde; dava konusu olayın, anlık bir durum sonucu meydana geldiğini ve tedbir alınmasının mümkün olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile; küçük ...için 192.443,43 TL maddi, 10.000 TL manevi, davacılar ... ve... için ise 7.500’er TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir. 1-Maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,2- Manevi tazminat istemine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;6098 Sayılı Türk Borçlar Kanununun 56.maddesi (818 Sayılı Borçlar Kanununun 47. maddesi) hükmüne göre hâkimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı, adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.06.1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hâkim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.Davaya konu olayda; küçük ...’in kaza nedeniyle kalbinin bir süre durduğu ve hayati tehlike geçirecek şekilde yaralandığı, kazadan sonra büyük bir bölümü yoğun bakımda olmak üzere yaklaşık 5 ay kadar hastanede kaldığı, aldırılan sağlık kurulu raporuna göre, kazadan sonra oluşan mental retardasyon, hafif yürüme bozukluğu (% 20), sağ gözde 4. sinir felci, sol hemiparezi, sol üst ekstremitede fonksiyon bozukluğu (%15) nedenleriyle maluliyet oranının % 49 oranında olduğu anlaşılmıştır.Şu halde; küçük ...’in yaralanma derecesi, hastanede kaldığı süre, sağlık kurulu raporunda belirlenen %49 maluliyet oranı ile olayın özellikleri değerlendirildiğinde; küçük ... ile anne ve babası olan davacılar... ve ... lehlerine hükmedilen manevi tazminat miktarları az olup, daha üst düzeyde manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.Bu itibarla, 2. bentte açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile HUMK. nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilen davacı taraf için duruşma tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümlerine göre takdir edilen 990 TL vekâlet ücretinin davalı taraftan alınıp davacı tarafa verilmesine ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davacı tarafa iadesine, 02.07.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.