MAHKEMESİ : MERSİN 1. AİLE MAHKEMESİTARİHİ : 30/12/2014NUMARASI : 2014/383-2014/885Taraflar arasındaki nafaka davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraflarca temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, dava dilekçesinde; tarafların, Mersin 2. Aile Mahkemesi'nin 2012/18 esas 2013/28 karar sayılı ilamı ile boşandıklarını; müşterek çocukların müvekkili davacıya verildiğini, çocuğun otizim hastası olduğunu ve davalı annenin çocuğun ihtiyaçlarının karşılanmasında bir katkısının bulunmadığını belirterek; müşterek çocuk için aylık 750 TL iştirak nafakasına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı cevap dilekçesinde; davacı ile anlaşmalı olarak boşandıklarını ve davacının müşterek çocuk için iştirak nafakası talep etmediğini; kendisinin öğretmen olduğunu, maaşından yapılan icra kesintisi ve genel harcamalarından sonra kendisine çok az bir miktar para kaldığını, çocuğun tedavi giderlerinin devlet tarafından karşılandığını savunarak; davanın reddini istemiştir.Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile, müşterek çocuk için aylık 300 TL iştirak nafakasına karar verilmiş, hüküm davacı vekili ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının tüm, davacı vekilinin ise aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.İştirak nafakası; çocuğun yaşı, eğitim durumu, günün ekonomik koşulları ile genel ihtiyaçlar ve ana-babanın mali durumlarına göre takdir edilir. Ayrıca, nafakanın takdirinde birlik devam ederken çocuğun alıştığı yaşama şekli de dikkate alınır.Yapılan sosyal ve ekonomik durum araştırmasında; davacı ve davalının öğretmen olarak çalıştıkları, davacının aylık toplam 1.500-2.000 TL civarında maaşı bulunduğu ve babasına at evde yaşadığı, kira bedeli ödemediği, davalının ise aylık 3.000 TL civarında maaşı bulunduğu ve aylık 370 TL kira ödediği, müşterek çocuğun ise taraf beyanlarına göre otizm hastası olduğu anlaşılmaktadır.Tarafların sosyal ve ekonomik durumları, Müşterek çocuğun yaşı, sağlık ve eğitim durumu ile bu husustaki ihtiyaçları gözetildiğinde; takdir edilen iştirak nafakası miktarı azdır. Mahkemece, tarafların gelir durumu ile orantılı, çocuğun ihtiyaçlarını karşılamaya yetecek miktarda, hakkaniyete uygun, nafakaya hükmedilmesi gerekmektedir.Yanılgılı değerlendirme sonucu, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.