MAHKEMESİ : ANKARA 10. SULH HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 23/07/2009NUMARASI : 2008/2424-2009/1533Dava dilekçesinde kira parasının 10.11.2008 gününden başlayarak aylık, 12.500 TL olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davada, 10.11.2003 tarihli 5 yıl süreli kira sözleşmesinin sona ermesi üzerine taraflarca sürdürüldüğü, kira parasının ise günün koşullarında düşük kaldığı ileri sürülerek 10.11.2008 tarihi itibariyle aylık kiranın brüt 12.500 TL olarak tespiti istenilmiş; mahkemece, hak ve nesafete göre bilirkişi raporu doğrultusunda aylık kiranın 8.000 TL olarak tespitine karar verilmiştir.Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.Ancak, hükme esas alınan bilirkişiler raporunda, aynı binada kirada bulunan taşınmazlar emsal olarak kabul edilmediğine göre yakın çevrede bulunan mecurlar re’sen incelenip rayiç kiranın belirlenmesinde somut veri olarak (diğer ekonomik ölçütlerle birlikte) değerlendirilmesi gerekirken bu yönde hiçbir araştırma ve inceleme yapılmadan soyut belirlemelere dayalı yeni dönem kira parasına ilişkin kanaat oluşturulması ve bu rapor doğrultusunda fazla kira parası tespit edilmiş olması doğru görülmemiş, hakkaniyet ilkesine de uygun bulunmamıştır.Mahkemece yapılacak iş; öncelikle taraflardan, dava konusu kiralananın bulunduğu bina çevresindeki kiralara ilişkin emsal kira sözleşmelerini isteyip, gerekirse re’sen araştırma yapıp, mahallinde, bilirkişiler marifetiyle keşif icra edilerek, gözlem sonuçları da tutanağa aktarılmalı, ek rapor alınarak denetlenip sonucuna göre hüküm kurulmalıdır. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 28.01.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.